| 1 | HARRIN hevur víst, at Hann er kongur; jørðin fegnist, hinar mongu oyggjar gleðist! |
|
| 2 | Skýggj og myrkur eru rundan um Hann, rættferð og rættur eru grundvøllir hásætis Hansara. |
|
| 3 | Eldur gongur undan Honum og logar millum fíggindar Hansara. |
|
| 4 | Snarljós Hansara lýsa upp jarðarríki; jørðin sær tað og nøtrar; |
|
| 5 | fjøllini bráðna sum vaks fyri ásjón HARRANS, fyri Harranum yvir allari jørðini. |
|
| 6 | Himlarnir kunngera rættvísi Hansara, og øll fólkasløg síggja heiður Hansara. |
|
| 7 | Til skammar verða øll, ið dýrka útskornar myndir, tey, ið eru stolt av avgudum sínum; tilbiðið Hann, allir gudar! |
|
| 8 | Zion hoyrir tað og gleðist, døtur Juda fegnast um dómar Tínar, HARRI! |
|
| 9 | Tí Tú, HARRI, ert hin Hægsti yvir allari jørðini, sára høgt situr Tú yvir øllum gudum! |
|
| 10 | Tit, ið elska HARRAN, hatið hitt illa! - Hann varðar sálirnar í hinum heiløgu Sínum og fríar tey úr hondum hinna gudleysu. |
|
| 11 | Ljós rennur upp fyri rættvísum, og gleði fyri sannhjartaðum. |
|
| 12 | - Gleðið tykkum í HARRANUM, tit rættvísu, lovsyngið heilaga navni Hansara! |
|
|
