| 1 | Fegnist í HARRANUM, tit rættvísu! Sannhjartaðum sømir lovsongur. |
|
| 2 | Prísið HARRANUM við streingjaleiki, takkið Honum á tíggjustreingjahørpu, |
|
| 3 | syngið Honum nýggjan song, sláið streingirnar vakurt við fagnaðarrópi! |
|
| 4 | Tí orð HARRANS er satt, og øll verk Hansara eru gjørd í trúfesti. |
|
| 5 | Hann elskar rættferð og rætt, jørðin er full av náði HARRANS. |
|
| 6 | Við orði HARRANS er himmalin skaptur, allur herur hansara við andanum úr munni Hansara. |
|
| 7 | Hann savnar vøtn havsins sum dunga, leggur hini djúpu vøtn í goymslur. |
|
| 8 | Øll jørðin óttist HARRAN, fyri Honum bivi tey, øll, sum á jarðarríki búgva! |
|
| 9 | Tí Hann talaði - og tað varð, Hann beyð - og har stóð tað! |
|
| 10 | HARRIN ger ráð heidninganna til einkis, Hann ger fólkasløg til skammar í tí, sum tey hava upphugsað. |
|
| 11 | Ráð HARRANS stendur fast í allar ævir, hugsanir hjarta Hansara mann eftir mann. |
|
| 12 | Sælt er tað fólk, ið hevur HARRAN til Gud, tað fólk, ið Hann hevur valt Sær til arv. |
|
| 13 | Úr Himli skoðar HARRIN niður, Hann sær øll menniskjabørnini; |
|
| 14 | haðani sum Hann býr, hevur Hann eyguni eftir øllum, ið á jørðini búgva, |
|
| 15 | Hann, sum hevur skapt hjørtu teirra alra, sum gjølla skilir øll verk teirra. |
|
| 16 | Ei sigrar kongur við stóra heri sínum, ei verður kappi bjargaður við miklu kraft síni; |
|
| 17 | svikaligur er hestur til at sigra við; hann frelsir ikki við allari stóru styrki síni. |
|
| 18 | Nei, eyga HARRANS er vent til teirra, ið óttast Hann, og sum vóna á náði Hansara; |
|
| 19 | Hann skal bjarga sál teirra frá deyða og halda lív í teimum, táið hungur er. |
|
| 20 | Eftir HARRANUM bíðar sál okkara, Hann er hjálp og skjøldur okkara. |
|
| 21 | Í Honum gleðist hjarta okkara, tí vit líta á heilaga navn Hansara. |
|
| 22 | - Lat náði Tína vera yvir okkum, HARRI, sum vit vóna á Teg! |
|
|
