1 | Til songmeistaran. Sálmur. Eftir Dávid. |
|
2 | HARRI, bjarga mær frá óndum menniskjum, ver mær vernd móti yvirgangskroppum, |
|
3 | sum upphugsa ilt í hjartanum og hvønn dag taka seg saman til ófrið! |
|
4 | Teir hvessa tunguna sum høggormar, ormaeitur er undir vørrum teirra. - Sela. |
|
5 | Varða meg, HARRI, fyri hondum hinna gudleysu, ver mær vernd móti yvirgangskroppum, sum liggja eftir at fáa meg til fals! |
|
6 | Hugmóðigir seta snerrur og gørn fyri meg, breiða út net fyri fót mín, seta fellur fyri meg við vegin. - Sela. |
|
7 | Eg sigi við HARRAN: "Tú ert Gud mín!" HARRI, lurta eftir hjartans bønum mínum! |
|
8 | HARRI Harri, Tú sterka hjálp mín, Tú verjir høvd mítt orrustudagin! |
|
9 | HARRI, lat ikki hin gudleysa fáa tað, ið hann vil, lat ikki óndu ráð hansara eydnast - so gera teir seg stórar! - Sela. |
|
10 | Yvir høvd teirra, ið kringseta meg, skal vanlukkan koma, ið varrar teirra búgva til. |
|
11 | Kolgløður skulu regna á teir, í eldin skal Hann kasta teir, í djúp vøtn, sum teir ikki sleppa upp úr aftur. |
|
12 | Baktalarin skal ikki verða standandi í landinum; óndur yvirgangskroppur skal verða raktur við einum slagnum fyri og øðrum eftir. |
|
13 | Eg veit, at HARRIN skal flyta mál hins arma og lata hin fátæka fáa rætt. |
|
14 | Ja, hini rættvísu skulu prísa navni Tínum, hini sannhjartaðu skulu búgva fyri ásjón Tíni. |
|
|