| 1 | Til songmeistaran. Viđ streingjaleiki. Eftir Dávid. |
|
| 2 | Gud, hoyr róp mítt, lurta eftir břn míni! |
|
| 3 | Frá enda jarđarinnar rópi eg til Tín, međan hjarta mítt řrmaktast. - Leiđ meg til klettin, sum er hćgri enn eg! |
|
| 4 | Tí Tú ert skjól mítt, sterkt torn móti fíggindanum. |
|
| 5 | Lat meg í allar ćvir búgva í tjaldi Tínum, lat meg finna lívd í veingjaskugga Tínum! - Sela. |
|
| 6 | Ja, Tú, Gud, hevur hoyrt lyfti míni, Tú hevur uppfylt ynski teirra, iđ óttast navn Títt! |
|
| 7 | Tú skalt leggja dagar aftrat dřgum kongsins, ár Hansara skulu vara mann eftir mann. |
|
| 8 | Hann skal sita í hásćti allar ćvir fyri ásjón Guds; set náđi og sannleika at varđveita Hann! |
|
| 9 | So skal eg til ćvigar tíđir lova navni Tínum og soleiđis dag eftir dag halda lyfti míni. |
|
|
