| 1 | Songur. Á hátíðarferðunum. Eftir Dávid. Hevði ikki HARRIN verið við okkum - tað má Ísrael siga - |
|
| 2 | hevði ikki HARRIN verið við okkum, táið menniskjuni reistu seg móti okkum, |
|
| 3 | so høvdu tey gloypt okkum livandi, táið vreiði teirra tendraðist móti okkum, |
|
| 4 | so høvdu vøtnini lagt yvir okkum, streymurin hevði lagt yvir sál okkara, |
|
| 5 | ja, tey høvdu lagt yvir sál okkara, hini stoltu vøtn! |
|
| 6 | Lovaður veri HARRIN, sum ikki gav okkum at verða sundurskrædd av tonnum teirra! |
|
| 7 | Sál okkara slapp undan sum fuglur úr snerru fuglamansins; snerran brast, og vit sluppu undan. |
|
| 8 | Hjálp okkara er í navni HARRANS, Hansara, sum hevur skapt himmal og jørð. |
|
|
