| 1 | Takkið HARRANUM, tí Hann er góður, náði Hansara varir í allar ævir! |
|
| 2 | Tað sigi Ísrael, tí náði Hansara varir í allar ævir! |
|
| 3 | Tað sigi hús Árons, tí náði Hansara varir í allar ævir! |
|
| 4 | Tað sigi tey, ið óttast HARRAN, tí náði Hansara varir í allar ævir! |
|
| 5 | Út úr trongdini kallaði eg á HARRAN; HARRIN svaraði mær og leiddi meg út á rúmt land. |
|
| 6 | HARRIN er við mær, eg óttist ikki; hvat kann maður fáa gjørt mær! |
|
| 7 | HARRIN, Hann er hjálpari mín; eg skal við gleði skoða teir, ið hata meg. |
|
| 8 | Betri er at søkja sær skjól hjá HARRANUM enn at líta á menniskju; |
|
| 9 | betri er at søkja sær skjól hjá HARRANUM enn at líta á høvdingar. |
|
| 10 | Allir heidningar kringseta meg; í navni HARRANS skal eg høgga teir niður; |
|
| 11 | teir eru rundan um meg, ja, teir kringseta meg; í navni HARRANS skal eg høgga teir niður; |
|
| 12 | sum býflugur eru teir rundan um meg, men teir sløkna sum eldur í tornum; í navni HARRANS skal eg høgga teir niður. |
|
| 13 | Hart varð eg raktur, fyri at eg skuldi falla; men HARRIN hjálpti mær. |
|
| 14 | Styrki og lovsongur mín er HARRIN, og Hann varð mær til frelsu. |
|
| 15 | Fagnaðar- og sigursróp hoyrast í tjøldum hinna rættvísu; høgra hond HARRANS ger stórverk. |
|
| 16 | Høgra hond HARRANS setur høgt, høgra hond HARRANS ger stórverk. |
|
| 17 | Eg skal ikki doyggja, men liva og bera boð um verk HARRANS. |
|
| 18 | Hart tyktaði HARRIN meg, men til deyðan gav Hann meg ikki upp. |
|
| 19 | Latið mær upp rættvísiportur! Eg fari inn um tey og takki HARRANUM. |
|
| 20 | Hetta er portur HARRANS; rættvís fara inn um tað. |
|
| 21 | Eg takki Tær, tí Tú svaraði mær og vart mær til frelsu. |
|
| 22 | Steinurin, sum teir, ið bygdu, vrakaðu, er vorðin hornsteinur. |
|
| 23 | Frá HARRANUM er hetta komið, tað er undurfult í eygum okkara. |
|
| 24 | Hesin er dagurin, ið HARRIN hevur gjørt; latið okkum fegnast og gleðast á honum! |
|
| 25 | Á HARRI, frels! Á HARRI, lat tað eydnast! |
|
| 26 | - Signaður veri Hann, sum kemur, í navni HARRANS! Vit signa tykkum úr húsi HARRANS. |
|
| 27 | HARRIN er Gud, og Hann læt verða ljóst hjá okkum. Bindið hátíðarofrið í togum líka inn at altarhornunum! |
|
| 28 | Tú ert Gud mín - eg takki Tær; Gud mín - eg geri Teg stóran! |
|
| 29 | Takkið HARRANUM, tí Hann er góður, náði Hansara varir í allar ævir! |
|
|
