| 1 | Eg elski HARRAN, tí Hann hoyrir rødd mína og bønir mínar. |
|
| 2 | Ja, Hann hevur boygt oyrað til mín, og alla tíð mína skal eg ákalla Hann. |
|
| 3 | Bond deyðans vóru um meg, angist deyðaríkisins hevði gripið meg, í trongd og neyð var eg staddur. |
|
| 4 | Men eg kallaði á navn HARRANS: "Á HARRI, bjarga sál míni!" |
|
| 5 | - Náðigur og rættvísur er HARRIN, miskunnsamur er Gud okkara. |
|
| 6 | HARRIN varðar einføld; eg var hjálparleysur, men Hann frelsti meg. |
|
| 7 | Sál mín, verð rólig aftur, tí HARRIN hevur gjørt væl við teg! |
|
| 8 | Ja, Tú fríaði sál mína frá deyðanum, eyga mítt frá gráti, fót mín frá falli; |
|
| 9 | eg skal ganga fyri ásjón HARRANS í landi teirra, sum liva. |
|
| 10 | Eg trúði, tí talaði eg; eg var ógvuliga niðurboygdur; |
|
| 11 | í angist míni segði eg: "Hvørt menniskja er lygnari!" |
|
| 12 | Við hvørjum skal eg løna HARRANUM allar vælgerðir Hansara móti mær? |
|
| 13 | Frelsubikarið skal eg lyfta upp og ákalla navn HARRANS. |
|
| 14 | Lyfti míni skal eg halda HARRANUM, ja, so alt fólk Hansara sær. |
|
| 15 | Dýrt er tað í eygum HARRANS, táið hini heiløgu Hansara doyggja. |
|
| 16 | Á HARRI, eg eri jú tænari Tín, eg eri tænari Tín, sonur tænastukvinnu Tína - Tú hevur loyst bond míni! |
|
| 17 | Tær ofri eg takkoffur og ákalli navn HARRANS; |
|
| 18 | lyfti míni skal eg halda HARRANUM, ja, so alt fólk Hansara sær, |
|
| 19 | í forgørðum húss HARRANS, mitt í tær, Jerúsalem. - Halleluja! |
|
|
