| 1 | Songur. Sálmur. Eftir synir Kora. |
|
| 2 | Stórur og hálovaður er HARRI okkara í staði Sínum, á heilaga fjalli Sínum. |
|
| 3 | Vakurt reisir tað seg, allari jørðini er tað gleði, Zionsfjall, ytst í norðri, staður hins stóra kongs. |
|
| 4 | Gud er í borgum hansara, Hann hevur gjørt Seg kendan sum fasta borg. |
|
| 5 | Tí kongarnir savnaðu seg, tilsamans hildu teir fram. |
|
| 6 | Teir sóu - og teir óttaðust, ræðsla greip teir, teir skundaðu sær at flýggja. |
|
| 7 | Teir fóru at biva har, angist fall á teir, sum á kvinnuna, ið føðir. |
|
| 8 | Við eystanstormi breytst Tú sundur tarsisskip. |
|
| 9 | Sum vit høvdu hoyrt, so hava vit nú fingið tað at síggja í staði HARRANS Guds herskaranna, í staði Guds okkara - Gud letur hann standa í allar ævir. - Sela. |
|
| 10 | Í halgidómi Tínum grunda vit á náði Tína, Gud! |
|
| 11 | Sum navn Títt, Gud, so er prís Títt líka til endar jarðarinnar; høgra hond Tín er full av rættferð. |
|
| 12 | Zionsfjall frøist, døtur Juda rópa av gleði um dómar Tínar. |
|
| 13 | Gangið rundan um Zion, farið runt um tað og teljið tornini í tí, |
|
| 14 | hyggið at múrum tess, gangið gjøgnum borgir tess, so tit kunnu siga hini komandi ætt frá tí! |
|
| 15 | Tí hesin Gud er Gud okkara í aldur og ævir - Hann skal leiða okkum um deyðan. |
|
|
