1 | Sálmur. Eftir Dávid. HARRI, hoyr bøn mína, vend oyrað til hjartans bønir mínar, svara mær í trúfesti Tíni, í rættferð Tíni! |
| 2 | Og far ikki til dóms við tænara Tínum, tí fyri Tær er eingin, sum livir, rættvísur! |
| 3 | Tí fíggindin hevur elt sál mína, hann hevur traðkað lív mítt niður í dustið, lagt meg í myrkur sum tey, ið langt síðani eru deyð. |
| 4 | Og andi mín ørmaktast í mær, hjartað stívnar í brósti mínum. |
| 5 | Eg minnist farnar dagar, hugsi um øll verk Tíni, grundi á handaverk Títt. |
| 6 | Eg breiði út hendurnar móti Tær; sum tyst land tráar sál mín eftir Tær. - Sela. |
| 7 | Ver skjótur at svara mær, HARRI, andi mín tærist burtur! Fjal ikki andlitið fyri mær, so eg verði líkur teimum, sum fara niður í grøvina! |
| 8 | Lat meg árla hoyra náði Tína, tí eg líti á Teg! Lær meg vegin, ið eg skal ganga, tí eg lyfti sál míni til Tín! |
| 9 | Bjarga mær frá fíggindum mínum, HARRI, tí hjá Tær søki eg mær lívd! |
| 10 | Lær meg at gera vilja Tín, tí Tú ert Gud mín, lat góða Anda Tín leiða meg hin slætta vegin! |
| 11 | HARRI, halt mær á lívi fyri navns Tíns skuld, leið í rættvísi Tíni sál mína út úr neyðini! |
| 12 | Oyð í náði Tíni allar fíggindar mínar, forkom øllum teimum, ið volda sál míni trongd - tí eg eri tænari Tín! |
| |
|