| 1 | Songur. Sálmur. Eftir Asaf. |
|
| 2 | Gud, ver ikki tigandi! Ver ikki stillur og halt Teg ikki kvirran, Gud! |
|
| 3 | Tí Tú sært, at fíggindar Tínir gera óljóð; teir, ið hata Teg, lyfta høvdinum. |
|
| 4 | Móti fólki Tínum leggja teir loynilig svikaráð; teir ganga saman í ráð móti teimum, ið Tú verjir; |
|
| 5 | teir siga: "Komið, latið okkum beina fyri teimum, so tey eru ikki eitt fólk longur! Eingin skal aftur minnast navn Ísraels!" |
|
| 6 | Ja, í felagsskapi leggja teir ráð og gera sáttmála móti Tær, |
|
| 7 | tjøld Edoms og Ísmaelitar, Móab og Hagritar, |
|
| 8 | Gebal, Ammon, Amalek, Filistaraland saman við teimum, sum búgva í Týrus; |
|
| 9 | Assur við er farin í lag við teimum, teir eru vorðnir børnum Lots ein armur. - Sela. |
|
| 10 | Ger við teir sum við Midjan, sum við Sisera, sum við Jabin við Kisonsløk! |
|
| 11 | Teir vórðu oyddir við En-Dor, vórðu tøð á markini. |
|
| 12 | Lat gangast teimum, fremstu monnum teirra, sum Oreb og Ze’eb, øllum høvdingum teirra sum Zeba og Zalmunna, |
|
| 13 | teimum, ið siga: "Latið okkum taka okkum bústaðir Guds í ogn!" |
|
| 14 | - Gud mín, lat teir verða sum leyvið, ið fýkur, sum dumbu fyri vindinum! |
|
| 15 | Sum eldur brennir skóg, og sum login ger fjøllini til bál, |
|
| 16 | rek Tú teir soleiðis við stormi Tínum, ræð teir við harðveðri Tínum! |
|
| 17 | Fyll andlit teirra við skomm, so teir søkja navn Títt, HARRI! |
|
| 18 | Lat teir verða til skammar og ræðast til ævigar tíðir, lat teir verða til spott og ganga til grundar! |
|
| 19 | Lat teir sanna, at eingin uttan Tú eitur HARRIN, hin hægsti yvir allari jørðini! |
|
|
