| 1 | Eftir Dávid. Til Tín, HARRI, lyfti eg sál mína! |
|
| 2 | Gud mín, á Teg líti eg; lat meg ikki verða til skammar, lat ikki fíggindar mínar gleðast yvir mær! |
|
| 3 | Nei, eingin verður til skammar, sum bíðar eftir Tær - tey verða til skammar, sum uttan grund eru trúleys. |
|
| 4 | Lat meg kenna vegir Tínar, HARRI, lær meg leiðir Tínar, |
|
| 5 | leið meg í sannleika Tínum og lær meg! Tí Tú ert Gud frelsu mínar; eftir Tær bíði eg allan dagin. |
|
| 6 | HARRI, minst miskunn og náði Tína, tí tær hava verið frá ævigum tíðum! |
|
| 7 | Minst ikki ungdómssyndir mínar og misbrot míni, men hugsa um meg eftir náði Tíni, og fyri tað at Tú ert so góður, HARRI! |
|
| 8 | Góður og sannhjartaður er HARRIN; tí lærir Hann syndarar vegin. |
|
| 9 | Hann leiðir hini eyðmjúku í tað, sum beint er, og lærir hini eyðmjúku veg Sín. |
|
| 10 | Allir vegir HARRANS eru teimum náði og trúfesti, sum halda sáttmála Hansara og vitnisburð Hansara. |
|
| 11 | Fyri navns Tíns skuld, HARRI, fyrigev mær misbrot mítt - tí tað er stórt! |
|
| 12 | Hvør er tann, ið óttast HARRAN? Honum vísir Hann vegin, ið hann skal velja. |
|
| 13 | Sál hansara skal altíð liva í lukku, og avkom hansara skal fáa landið í ogn. |
|
| 14 | Sum vinur við vin umgongst HARRIN tey, ið óttast Hann, og sáttmáli Hansara skal verða teimum kunngjørdur. |
|
| 15 | Eyga mítt er altíð vent til HARRAN; tí Hann loysir føtur mínar úr snerruni. |
|
| 16 | Vend Tær til mín og vís mær náði, tí eg eri einsligur og armur! |
|
| 17 | Angist hjarta míns hava teir gjørt stóra - leið meg út úr neyðini! |
|
| 18 | Vend eyganum á trongd og møði mína, og fyrigev mær allar syndir mínar! |
|
| 19 | Hygg fíggindar mínir, hvussu nógvir teir eru, og hvussu teir hata meg við ógrundaðum hatri! |
|
| 20 | Verj sál mína og bjarga mær, lat meg ikki verða til skammar - eg søki mær skjól hjá Tær! |
|
| 21 | Lat sakloysi og sannleika hjartans varða meg, tí eg bíði eftir Tær! |
|
| 22 | Gud, loys Ísrael úr allari neyðini! |
|
|
