| 1 | Til songmeistaran. Sálmur. Eftir Dávid. |
|
| 2 | HARRI, kongurin gleðist um veldi Títt - hvussu stórliga frøist hann ikki um frelsu Tína! |
|
| 3 | Tað, ið hjarta hansara ynskti sær, gavst Tú honum; tað, ið varrar hansara bóðu um, sýtti Tú honum ikki. - Sela. |
|
| 4 | Við signing og lukku komst Tú ímóti honum, setti krúnu av gulli á høvd hansara. |
|
| 5 | Hann bað Teg um lív; Tú gavst honum tað, langt lív, í aldur og allar ævir. |
|
| 6 | Mikil er heiður hansara við frelsu Tíni; stórleika og dýrd leggur Tú á hann. |
|
| 7 | Ja, Tú letur hann verða til signing í allar ævir, Tú frøir hann við gleði fyri ásjón Tíni. |
|
| 8 | Tí kongurin lítur á HARRAN, og við náði hins Hægsta skal hann ikki vikast. |
|
| 9 | Hond Tín skal finna allar fíggindar Tínar, høgra hond Tín skal ráma allar teir, ið hata Teg. |
|
| 10 | Tú skalt gera teir sum gløðandi ovn, táið Tú vísir ásjón Tína, HARRIN skal gloypa teimum í vreiði Síni, eldur skal oyða teir! |
|
| 11 | Tú skalt týna ávøkst teirra av jørðini, avkom teirra millum menniskjabørnini. |
|
| 12 | Tí Tær royna teir at volda ilt, teir hava upphugsað ónd ráð - men teir skulu einki vera mentir! |
|
| 13 | Nei, Tú gert, at teir flýggja; við boga Tínum miðar Tú á andlit teirra. |
|
| 14 | Reis Teg, HARRI, í veldi Tínum! Vit skulu syngja um stórverk Títt og prísa tí! |
|
|
