1 | Til songmeistaran. Sálmur. Eftir Dávid. |
|
2 | Ta ferðina ið Natan kom til hansara, eftir at hann hevði verið inni hjá Batsebu. |
|
3 | Gud, ver mær náðigur eftir góðsku Tíni, strika út brot míni eftir stóru miskunn Tíni! |
|
4 | Tváa meg heilt reinan frá skyld míni, reinsa meg frá synd míni! |
|
5 | Tí eg kenni misbrot míni, og synd mín er mær altíð fyri eyga. |
|
6 | Móti Tær er tað, eg havi syndað, eina móti Tær, og tað, sum ónt er í eygum Tínum, havi eg gjørt - fyri at Tú skalt standa rættvísur, táið Tú talar, vera reinur, táið Tú dømir. |
|
7 | Tú sært, eg eri føddur í misgerð, og í synd varð eg til í móðurlívi. |
|
8 | Tú elskar jú sannleik innast í hjartanum - so lær meg tá vísdóm í hjartadýpinum! |
|
9 | Reinsa meg við isopi frá synd, so eg verði reinur, tváa meg, so eg verði hvítari enn kavi! |
|
10 | Ger, at eg fái at hoyra frøi og gleði, lat beinini, ið Tú hevur sorað sundur, fegnast! |
|
11 | Fjal ásjón Tína fyri syndum mínum, og strika út allar misgerðir mínar! |
|
12 | Gud, skap í mær reint hjarta, og gev av nýggjum støðugan anda innan í mær! |
|
13 | Kasta meg ikki burtur frá ásjón Tíni, og tak ikki Heilaga Anda Tín frá mær! |
|
14 | Gev mær aftur at gleðast um frelsu Tína, og halt mær uppi við fúsum anda! |
|
15 | So skal eg læra misbrotsmenn vegir Tínar, og syndarar skulu venda við til Tín! |
|
16 | Fría meg frá blóðskyld, Gud, Frelsugud mín - so skal tunga mín fegnast um rættferð Tína! |
|
17 | Harri, lat upp varrar mínar - so skal muður mín kunngera prís Títt! |
|
18 | Tí Tær líkar ikki sláturoffur - annars hevði eg givið Tær tað - brenniofrum tekur Tú ikki við; |
|
19 | offur til Gud er sundurbrotin andi; sundurbrotið, sundursorað hjarta vanvirðir Tú ikki, Gud! |
|
20 | Ger í náði Tíni væl við Zion, bygg upp múrar Jerúsalems! |
|
21 | Tá skal Tær toknast røtt offur, brennioffur og heiloffur, tá skulu tarvar verða ofraðir á altari Tínum. |
|
|