| 1 | Til songmeistaran. Eftir synir Kora. Sálmur. |
|
| 2 | HARRI! Fyrr vart Tú landi Tínum náðigur, Tú vendi lagnu Jákups; |
|
| 3 | Tú tókst burtur skyld fólks Tíns, fjaldi alla synd teirra. - Sela. |
|
| 4 | Tú lætst alla vreiði Tína fara, lætst brennandi vreiði Tína halda uppat. |
|
| 5 | - Vend við aftur, Frelsugud okkara, gev uppat at hava nakað ímóti okkum! |
|
| 6 | Fert Tú at vera illur við okkum í allar ævir? Fert Tú at lata vreiði Tína halda á mann eftir mann? |
|
| 7 | Fert Tú ikki at gera okkum livandi aftur, so fólk Títt fær glett seg í Tær? |
|
| 8 | - Lat okkum síggja náði Tína, HARRI, og gev okkum frelsu Tína! |
|
| 9 | Eg fari at lurta, hvat Gud HARRIN sigur; vissuliga talar Hann frið við fólk Sítt og við hini heiløgu Síni og við tey, ið venda hjartað til Hansara. |
|
| 10 | Ja, frelsa Hansara er teimum nær, sum óttast Hann; skjótt skal heiður búgva í landi okkara; |
|
| 11 | náði og sannleiki skulu møtast, rættferð og friður kyssast; |
|
| 12 | sannleiki skal vaksa upp av jørðini, og rættferð skal skoða niður av himli. |
|
| 13 | Aftrat hesum skal HARRIN geva tað, ið gott er, og land okkara skal geva grøði sína; |
|
| 14 | rættferð skal ganga undan Honum og altíð fylgja í fótasporum Hansara. |
|
|
