| 1 | Bøn. Eftir gudsmannin Móses. HARRI, Tú hevur verið bústaður okkara mann eftir mann! |
|
| 2 | Áðrenn fjøllini vórðu til, og Tú skapti jørðina og jarðarríki, ja, frá ævunum til ævirnar ert Tú, Gud! |
|
| 3 | Menniskjað gert Tú aftur til dust; Tú sigur: "Vendið við aftur, tit menniskjabørn!" |
|
| 4 | Tí túsund ár eru í eygum Tínum sum dagurin í gjár, hann, sum svann, ja, tey eru sum náttarvøka. |
|
| 5 | Tú skolar tey burt, tey verða sum svøvnur. Um morgunin líkjast tey grasinum, ið grør; |
|
| 6 | um morgunin blómar tað og grør, um kvøldið er tað følnað og turt. |
|
| 7 | Tí við vreiði Tíni svinna vit burtur, og við bræði Tíni verða vit rykt burtur við ræðslu. |
|
| 8 | Misgerðir okkara hevur Tú sett Tær fyri eyga, duldu synd okkara í ljós andlits Tíns. |
|
| 9 | Tí allir dagar okkara svinna burt í vreiði Tíni; vit hava livað ár okkara at enda sum eitt suff. |
|
| 10 | Lív okkara varir 70 ár - ella 80 ár, táið styrkin er nógv; og táið tað er frægast, er tað møði og fáfongd; tí skjótt er tað yvirstaðið, vit flúgva avstað. |
|
| 11 | Hvør kennir styrki vreiði Tínar, og bræði Tína, soleiðis sum ein eigur at óttast Teg! |
|
| 12 | At telja dagar okkara - lær Tú okkum tað, so vit kunnu fáa vísdóm í hjartað! |
|
| 13 | Vend við, HARRI! Hvussu leingi? Tykst synd í tænarum Tínum! |
|
| 14 | Metta okkum, táið morgunin kemur, við náði Tíni! So skulu vit fegnast og vera glað allar dagar okkara! |
|
| 15 | Gleð okkum, so mangar dagar sum Tú hevur eyðmýkt okkum, so mong ár sum vit hava liðið ilt! |
|
| 16 | Lat verk Títt opinberast tænarum Tínum og dýrd Tína yvir børnum teirra! |
|
| 17 | Og lívsæla HARRANS Guds okkara veri yvir okkum! Og frem Tú okkum handaverk okkara, ja, handaverk okkara, tey fremji Tú! |
|
|
