| 1 | Til songmeistaran. Eftir liljum. Eftir synir Kora. Songur. Ljóð um kærleika. |
|
| 2 | Hjarta mítt er ov fult av lívsælum orðum, eg sigi: Songur mín er um ein kong, tunga mín er sum pennur snarskrivarans. |
|
| 3 | Tú ert hin fagrasti av menniskjabørnunum, lívsæla er úthelt á varrar Tínar; tí hevur Gud signað Teg í allar ævir. |
|
| 4 | Gyrð lendar Tínar við svørði, Tú veldigi - við stórleika og dýrd Tíni! |
|
| 5 | Far so í dýrd Tíni sigurríkur fram fyri søk sannleikans, fyri eyðmjúkleika og rættferð! Høgra hond Tín skal læra Teg øgilig stórverk. |
|
| 6 | Pílar Tínir eru hvestir, fólkasløg falla fyri Tær, fíggindar kongsins verða raktir í hjartað. |
|
| 7 | Hásæti Títt, Gud, stendur í allar ævir, rættvísisproti er sproti ríkis Tíns. |
|
| 8 | Tú elskar rætt og hatar gudloysi; tí hevur Gud, Gud Tín, salvað Teg við gleðiolju fram um felagar Tínar; |
|
| 9 | av myrra, aloe og kassia anga øll klæði Tíni. Úr fílabeinshøllum gleðir Teg streingjaleikur; |
|
| 10 | kongadøtur eru millum útvaldu Tínar, drotningin stendur undir høgru lið Tíni í gulli úr Ofir. |
|
| 11 | Lurta nú væl eftir, dóttirin, boygg oyrað: Gloym fólk títt og hús faðirs tíns! |
|
| 12 | So skal kongurin hava hug á vakurleika tínum, tí Hann er Harri tín, og tú skalt falla niður fyri Honum. |
|
| 13 | Dóttir Týrus, ja, hini ríkastu millum fólkið, skulu við gávum royna at gera seg vælkend hjá tær. |
|
| 14 | - Dýrd er hon, øll sum hon er, kongadóttirin harinni; klæði hennara eru gjøgnumvovin við gulli. |
|
| 15 | Fylgd av moyggjum verður hon leidd fram í marglittum búna; vinkonur hennara leiða hana til kongin. |
|
| 16 | Við frøi og fagnaði verða tær leiddar inn, tær fara inn í høll kongsins. |
|
| 17 | Synir Tínir stíga í stað fedra Tína, Tú setur teir til høvdingar á allari jørðini. |
|
| 18 | Eg skal prísa navni Tínum millum øll komandi ættarlið; tí skulu fólkini lova Tær í aldur og allar ævir. |
|
|
