| 1 | Eftir Dávid. Fá mær rætt, HARRI, tí eg livi ólastandi, og á HARRAN líti eg uttan at vikast! |
|
| 2 | Rannsaka meg, HARRI, og kanna meg, granska nýru míni og hjarta mítt! |
|
| 3 | Tí náði Tín er mær fyri eyga, og eg livi í sannleika Tínum. |
|
| 4 | Eg siti ikki hjá lygnarum og komi ikki saman við følskum menniskjum. |
|
| 5 | Eg hati samkomu hinna óndu og siti ikki hjá gudleysum. |
|
| 6 | Í sakloysi vaski eg mær um hendurnar og vil fegin vera rundan um altar Títt, HARRI, |
|
| 7 | til at lata hoyrast takkarsong, siga frá øllum undrum Tínum. |
|
| 8 | HARRI, eg elski hús Títt, staðið, har sum dýrd Tín býr! |
|
| 9 | Rykk ikki sál mína burt við syndarum, lív mítt við blóðdálkaðum monnum, |
|
| 10 | sum hava skemdarverk í hondunum og høgru hond fulla av mutri! |
|
| 11 | Eg livi jú í sakloysi - loys meg út og ver mær náðigur! |
|
| 12 | - Fótur mín stendur á slættari grund; í samkomunum skal eg lova HARRANUM. |
|
|
