| 1 | Songur. Á hátíðarferðunum. Eg lyfti upp eygu míni móti fjøllunum; hvaðani skal hjálp mín koma? |
|
| 2 | Hjálp mín kemur frá HARRANUM, sum hevur skapt himmal og jørð. |
|
| 3 | Ikki skal Hann lata fót tín aka; ikki skal Hann blunda, sum varðar teg! |
|
| 4 | Nei, Hann blundar ikki og svevur ikki, Hann, sum varðar Ísrael! |
|
| 5 | HARRIN er tann, ið varðar teg, HARRIN er skuggi tín undir høgru lið tíni; |
|
| 6 | sólin skal ikki gera tær mein um dagin, ei heldur mánin um náttina; |
|
| 7 | HARRIN varðar teg fyri øllum illum, Hann varðar sál tína. |
|
| 8 | HARRIN skal varða útgang og inngang tín, frá nú og til ævigar tíðir. |
|
|
