| 1 | Til songmeistaran. Við streingjaleiki. Sálmur. Eftir Dávid. |
| | 2 | Svara mær, táið eg rópi, Tú Gud rættvísi mínar! Í trongd gjørdi Tú mær rúm - ver mær náðigur og hoyr bøn mína! |
| | 3 | Tit menn! Hvussu leingi skal æra mín vera til spott? Hvussu leingi fara tit at elska fáfongd, søkja lygn? - Sela. |
| | 4 | Tit skulu sanna, at HARRIN hevur valt Sær tann, ið gudræddur er - táið eg ákalli HARRAN, hoyrir Hann meg! |
| | 5 | Harmist, og syndið ikki! Hugsið tykkum um á legu tykkara, og verið stillir! - Sela. |
| | 6 | Ofrið rættvísioffur og lítið á HARRAN! |
| | 7 | Mong siga: "Hvør letur okkum síggja tað, ið gott er!" - Lyft Tú yvir okkum ljós andlits Tíns, HARRI! |
| | 8 | Tú hevur givið mær gleði í hjartað, størri enn teirra, táið korn og vín teirra er í yvirflóð - |
| | 9 | í friði leggist eg og sovni við tað sama, tí Tú, HARRI, letur meg búgva trygt, fyri meg sjálvan! |
| |
|
