| 1 | Til songmeistaran. Sálmur. Eftir Dávid. |
| | 2 | Hvussu leingi fert Tú at gloyma meg, HARRI? Í allar ævir? Hvussu leingi fert Tú at fjala andlitið fyri mær? |
| | 3 | Hvussu leingi skal eg hýsa stúran í sálini, angist í hjartanum dag eftir dag? Hvussu leingi skal fíggindin gera seg stóran yvir meg? |
| | 4 | Hygg niður, svara mær, HARRI Gud mín, lýs upp eygu míni, so eg sovni ikki í deyðanum, |
| | 5 | so fíggindi mín skal ikki siga: "Eg vann hann!" so óvinir mínir skulu ikki rópa av gleði, táið eg riði! |
| | 6 | Men eg líti á náði Tína; hjarta mítt skal gleðast í frelsu Tíni, eg skal lovsyngja HARRANUM fyri, at Hann var mær góður! |
| |
|
