| 1 | Á teimum døgum ið Akaz, sonur Jótam, sonarsonur Uzzias, var kongur í Juda, fóru Rezin kongur í Sýrlandi og Peka, sonur Remalja, kongurin í Ísrael, móti Jerúsalem og ætlaðu at taka staðin; men tað vóru teir ikki mentir. |
|
| 2 | Táið nú boð komu til hús Dávids, at Sýrlendingar høvdu givið seg í felag við Efra’im, skalv hjarta hansara og fólks hansara, sum trøini í skóginum skelva fyri vindinum. |
|
| 3 | Men HARRIN segði við Esaias: "Farið avstað, tú og sonur tín Sjearjasjub, og møtið Akazi við enda vatnveitingarinnar úr Ovaru Tjørn, við vegin út á Bleikivøll! |
|
| 4 | Og tú skalt siga við hann: "Varða teg og halt teg kvirran, óttast ikki og miss ikki mótið fyri hesum báðum rúkandi brandabrotum, fyri brennandi vreiði Rezins, Sýrlendinga, og sonar Remalja! |
|
| 5 | Aftur fyri at Sýrland, Efra’im og sonur Remalja hava lagt saman ónd ráð móti tær og sagt: |
|
| 6 | "Vit skulu fara móti Juda og loypa ræðslu á tað, vit skulu leggja tað undir okkum og seta son Tabe’el til kong har!" |
|
| 7 | - tí sigur Harrin HARRIN so: Tað skal ikki eydnast, tað skal ikki verða! |
|
| 8 | Tí Damaskus er høvd Sýrlands, og Rezin er høvd Damaskus; og um 65 ár skal Efra’im verða lagt í oyði, so tað er ikki tjóð longur. |
|
| 9 | Samaria er høvd Efra’ims, og sonur Remalja er høvd Samaria. - Vilja tit ikki trúgva, skulu tit ikki verða standandi."" |
|
| 10 | Framvegis segði HARRIN við Akaz: |
|
| 11 | "Krev tekin frá HARRANUM Gudi tínum! Tú kanst krevja tað niðanfrá, úr djúpinum, ella omanfrá, av hæddini." |
|
| 12 | Men Akaz svaraði: "Eg krevji einki, eg freisti ikki HARRAN!" |
|
| 13 | Tá segði Esaias: "Hoyrið nú, tit av húsi Dávids! Er tað tykkum ikki nóg mikið, at tit troytta menniskju, síðani tit eisini troytta Gud mín! |
|
| 14 | Tí skal nú Harrin sjálvur geva tykkum tekin: Moyggj skal verða við barn og eiga son, og hon gevur Honum navnið Immanuel. |
|
| 15 | Rómi og hunangur skal vera føði Hansara, um ta tíðina Hann dugir at vraka hitt illa og velja hitt góða. |
|
| 16 | Tí áðrenn drongurin dugir at vraka hitt illa og velja hitt góða, skal vera fólkatómt í landi konganna beggja, sum tú ræðist so. |
|
| 17 | HARRIN skal lata dagar koma yvir teg, yvir fólk títt og yvir hús faðirs tíns, dagar, ið ikki hevur verið maki til, líka síðani Efra’im skilti seg frá Juda: Kongin í Assýria. |
|
| 18 | Tann dag skal HARRIN bríksla eftir flugunum longst burtur, við áir Egyptalands, og eftir býflugunum í Assýria; |
|
| 19 | tær skulu koma og seta seg allar samlar í hinar oydnu dalar, í gjáirnar og á allar tornarunnar og øll brynnistøð. |
|
| 20 | Tann dag skal HARRIN við rakiknívi, sum leigaður er fyri handan Á, við konginum í Assýria, raka av alt hárið, bæði á høvdinum og á kroppinum, ja, skeggið við skal Hann taka burtur. |
|
| 21 | Tann dag skal maður hava kvígu og tvær ær; |
|
| 22 | og so nógv skulu tær mjólka, at hann skal liva av róma; tí av róma og hunangi skulu øll tey liva, sum eftir eru í landinum. |
|
| 23 | Og tann dag skal so vera, at har sum nú eru 1000 víntrø, 1000 seklar av silvuri verd, skal alt vera berir tornir og tistlar. |
|
| 24 | Við píli og boga skal verða farið hagar, tí alt landið skal verða tornir og tistlar. |
|
| 25 | Og allar líðirnar, har nú hakkari verður nýttur - eingin skal longur seta fót sín har av ótta fyri tornum og tistlum; tær skulu vera at sleppa neytum á og at verða traðkaðar niður av seyði." |
|
|
