| 1 | Hetta er tað, ið Esaias, sonur Amoz, skoðaði um Juda og Jerúsalem. |
|
| 2 | So skal verða á síðstu døgum, at fjallið, ið hús HARRANS stendur á, skal vera grundfest á fjallatindunum og høgt yvir øllum hæddum. Hagar skulu øll fólkini streyma; |
|
| 3 | ja, mong fólkasløg skulu fara avstað og siga: "Komið, latið okkum fara niðan á fjall HARRANS, til hús Jákups Guds, so Hann kann læra okkum leiðir Sínar, og vit kunnu ganga á gøtum Hansara!" Tí av Zion skal ganga út opinbering, og orð HARRANS úr Jerúsalem. |
|
| 4 | Og Hann skal døma millum tjóðirnar, skifta rætt millum mong fólkasløg; svørð síni skulu teir smíða um til plógjørn og spjót síni til víngarðsknívar; fólk skal ikki longur lyfta svørð móti fólki, og teir skulu ikki longur læra seg hernað. |
|
| 5 | Kom, hús Jákups, latið okkum ganga í ljósi HARRANS! |
|
| 6 | Tí Tú hevur vrakað fólk Títt, hús Jákups, av tí at tey eru full av eysturlendskum gandi, spáa eins og Filistarar og fylla landið við fólki av fremmandari ætt. |
|
| 7 | Land teirra er fult av silvuri og gulli, og á skattum teirra er eingin endi; land teirra er fult av hestum, og ikki stendur til at telja vagnar teirra. |
|
| 8 | - Og land teirra er fult av avgudum! Handaverk sítt tilbiðja tey, tað, sum fingrar teirra hava gjørt! |
|
| 9 | Men menniskjan skal verða boygd, maðurin eyðmýktur - fyrigev teimum ikki! |
|
| 10 | Far inn í bergið, fjal teg í dustinum fyri ræðslu HARRANS og fyri dýrd hátignar Hansara! |
|
| 11 | Menniskjan skal sláa niður stoltu eygu síni, hugmóð mannanna skal verða boygt, og hin dag skal eingin vera høgur uttan HARRIN. |
|
| 12 | Tí dag hevur HARRIN Gud herskaranna sett til dóm yvir alt stolt og høgt, yvir alt tað, sum lyftir seg upp - tað skal verða eyðmýkt! |
|
| 13 | - ja, yvir øll sedristrøini á Libanon, hini høgu og stoltu, og yvir allar eikir Basans, |
|
| 14 | yvir øll hini høgu fjøll og allar hinar stoltu hæddir, |
|
| 15 | yvir hvørt høgt torn og hvønn fastan múr, |
|
| 16 | yvir øll tarsisskip - ja, yvir alt, sum fagurt er at skoða. |
|
| 17 | Tá skal hugmóð menniskjunnar verða boygt, og stoltleiki mannanna verða eyðmýktur, og hin dag skal eingin vera høgur uttan HARRIN. |
|
| 18 | Og avgudarnir - teimum skal vera heilt úti við. |
|
| 19 | Og menniskjuni skulu fara inn í gjáir fjallanna og í jarðholur fyri ræðslu HARRANS og dýrd hátignar Hansara, táið Hann reisir Seg og ræðir jørðina. |
|
| 20 | Tann dag skulu menniskjuni kasta gudar sínar av silvuri og gulli, sum tey hava gjørt sær at tilbiðja, fyri moldvørpur og flogmýs |
|
| 21 | og fara inn í gjáir fjallanna og í bergskorar fyri ræðslu HARRANS og dýrd hátignar Hansara, táið Hann reisir Seg og ræðir jørðina. |
|
| 22 | - So gevið nú uppat at líta á menniskju, sum bert eiga lítlan lívsblástur í nøsini! Hvat er at leggja í tey! |
|
|
