| 1 | Vei teirri stoltu krúnu hinna druknu í Efra’im og hini følnandi blómu, fagra prýði hansara, sum stendur á hæddini í feita dali teirra, ið liggja druknir av víni! |
|
| 2 | Men HARRIN hevur til reiðar ein, ið sterkur og veldigur er, líkur heglingsæli, oyðandi stormi; sum óført áarføri av veldigum, skolandi vøtnum slær hann við valdi alt til jarðar. |
|
| 3 | Av fótum skal hon verða traðkað niður, stolta krúna hinna druknu í Efra’im! |
|
| 4 | Og hin følnandi blóma, fagra prýði hansara, sum stendur á hæddini í feita dalinum, við henni skal ganga sum við fikuni, ið er staðin, áðrenn summarið er komið - hin fyrsti, ið fær eyga á hana, slítur hana av, og nóg illa hevur hann fingið hana í hondina, so gloypir hann henni. |
|
| 5 | Tann dag skal HARRIN Gud herskaranna vera føgur krúna og dýrur kransur fyri leivd fólks Síns, |
|
| 6 | og honum dómsandi, sum situr og skal døma, teimum styrki, sum reka ófriðin aftur at portrunum. |
|
| 7 | Men eisini hesir sløðra av víni og riða av sterkum drykki; prestur og profetur sløðra av sterkum drykki, eru í ørviti av víni, riða av sterkum drykki; teir sløðra í sjónum sínum, riða í dómum sínum. |
|
| 8 | Ja, øll borð eru full av fúlari spýggju, so ikki reinur plettur er at síggja. |
|
| 9 | - "Hvønn er tað, hann ætlar at læra uppá? Hvønn ætlar hann at fáa at lurta eftir sær? Eru vit nústani vandir frá mjólkini, nýliga lagdir av brósti! |
|
| 10 | Tí - boð oman á boð, boð oman á boð, regla oman á reglu, regla oman á reglu, her eitt sindur, og har eitt sindur!" |
|
| 11 | Ja, við stamandi vørrum og á fremmandum tungumáli skal Hann tala við hetta fólk, |
|
| 12 | Hann, sum segði við tey: "Hetta er hvíla - latið hin troytta hvíla! - og hetta er friður!" - Men tey vildu ikki hoyra! |
|
| 13 | Tí skal eisini orð HARRANS verða teimum boð oman á boð, boð oman á boð, regla oman á reglu, regla oman á reglu, her eitt sindur, og har eitt sindur - so tey, best sum tey ganga, fara eftir nakkanum og bróta seg sundur, verða bundin og fangað. |
|
| 14 | Hoyrið tí orð HARRANS, spottarar tykkara, tit, ið valda yvir fólkinum her í Jerúsalem! |
|
| 15 | Aftur fyri at tit siga: "Vit hava gjørt sáttmála við deyðan og seming við deyðaríkið; táið hin súsandi koyril fer fram, skal hann ikki náa okkum; tí lygn hava vit gjørt okkum til skjól, vit hava fjalt okkum í sviki!" - |
|
| 16 | tí sigur Harrin HARRIN so: Eg havi lagt í Zion grundarstein, royndan stein, dýrabaran, fastan hornstein - tann, ið trýr, hevur ikki skund. |
|
| 17 | Eg geri rætt til málisnøri, rættferð til lodd, heglingur skal ríva burtur lygiskjólið, og loynistaðið skulu vøtnini skola burtur. |
|
| 18 | Sáttmáli tykkara við deyðan skal verða útstrikaður, og seming tykkara við deyðaríkið skal gleppa; táið hin súsandi koyril fer fram, skal hann sláa tykkum til jarðar; |
|
| 19 | tykkum skal hann ráma, hvørja ferð hann fer fram, tí morgun eftir morgun skal hann fara fram, ja, bæði dag og nátt - ber ræðsla skal tað vera at skilja boðskapin. |
|
| 20 | Tí songin er ov stutt at rætta seg út í, og teppið er ov smalt at balla seg inn í. |
|
| 21 | Tí sum á Perazimsfjalli skal HARRIN reisa Seg, sum í dalinum við Gibeon skal Hann vísa vreiði Sína, til at fremja starv Sítt - undarligt starv - og útinna verk Sítt - óhoyrt verk! |
|
| 22 | Gevið tí uppat at spotta, so bond tykkara verða ikki rubbað enn fastari! Tí um vissan undirgang yvir alla jørðina havi eg hoyrt frá Harranum, HARRANUM Gudi herskaranna. |
|
| 23 | Lurtið eftir og hoyrið rødd mína, lýðið á og hoyrið orð míni! |
|
| 24 | Táið plógmaðurin ætlar at sáa, pløgir hann tá samt og javnt, veltir og saksar jørð sína! |
|
| 25 | Táið hann hevur slættað veltu sína, man hann ikki tá sáa dild og kumman, stroya hveiti í røð, bygg á tilætlað stað og spelt fram við bakkanum! |
|
| 26 | Gud hansara hevur víst honum rætta mátan - Hann lærdi hann tað. |
|
| 27 | Tí ikki verður dild treskt við treskisleðu, ikki verða vagnhjól koyrd yvir kumman; nei, dild verður treskt við stavi, og kumman við putti. |
|
| 28 | Verður breyðkorn mult sundur! Nei, einki verður tað treskt uttan íhald; og táið ein koyrir vagnhjól síni og hestar sínar yvir tað, mylur hann tað ikki sundur. |
|
| 29 | - Eisini hetta kemur frá HARRANUM Gudi herskaranna; Hann er undurfullur í ráðum, stórur í vísdómi. |
|
|
