| 1 | Tann dag skal HARRIN viš svųrši Sķnum, hinum harša, stóra og sterka, heimsųkja Livjatan, hin kvika orm, Livjatan, ormin, iš ringist, og drepa ódżriš ķ sjónum. |
| | 2 | Tann dag [skulu tey syngja:] "Yndisligur vķngaršur er - syngiš um hann!" |
| | 3 | Eg, HARRIN, Eg eri vaktarmašur hansara; hvųrja lųtu vatni Eg hann; fyri at eingin skal heimsųkja hann, haldi Eg vakt yvir honum nįtt og dag. |
| | 4 | Illur eri Eg ikki viš hann; hevši Eg havt tornir og tistlar móti Męr ķ bardaga, skuldi Eg lagt į teir og brent teir upp allar samlar - |
| | 5 | uttan so var, at teir leitašu sęr vernd hjį Męr, gjųrdu friš viš Meg, ja, gjųrdu friš viš Meg! |
| | 6 | Į komandi tķšum skal Jįkup festa rót, Ķsrael grųnka og blóma, og teir skulu fylla jaršarrķki viš įvųksti. |
| | 7 | Man HARRIN hava sligiš Ķsrael so hart, sum Hann sló teir, iš slógu taš! Ella varš taš dripiš, eins og fķggindar tess vóršu dripnir! |
| | 8 | Nei, viš mįta revsaši Tś fólkiš, tįiš Tś rakst taš frį Tęr; HARRIN blįsti taš burtur viš hvassa vindi Sķnum, tann dag eystanstormurin kom. |
| | 9 | Tķ veršur gjųrd bót fyri misbrot Jįkups, og taš at synd hansara veršur tikin burt, gevur fullan įvųkst, tįiš allir altarsteinar verša brotnir sundur sum kįlksteinar, og Asjerur og sólstólpar ikki reisa seg aftur. |
| | 10 | Tķ hin fasti stašurin liggur ķ oyši, hann er voršin fólkatómt staš, oyšin sum oyšimųrkin; har liggja ungneytini og eta, har hvķla tey seg og gnaga kvistarnar av. |
| | 11 | Tįiš greinarnar eru turrar, verša tęr brotnar av; kvinnur koma og kynda upp viš teimum. Tķ hetta er tjóš viš ongum viti; tķ er skapari hennara henni ikki miskunnsamur; Hann, sum myndaši hana, er henni ikki nįšigur. |
| | 12 | Tann dag skal HARRIN slįa įvųkstin nišur frį Stórį lķka at Egyptalandsį, og tit, bųrn Ķsraels, skulu verša hentaš upp eitt og eitt. |
| | 13 | Tann dag skal verša blįst ķ stórt horn, og tey skulu koma, hini burtmistu ķ Assżria og hini burtriknu ķ Egyptalandi, og tey skulu tilbišja HARRAN į hinum heilaga fjalli ķ Jerśsalem. |
| |
|
