| 1 | Tí Harrin, HARRIN Gud herskaranna, tekur burtur úr Jerúsalem og Juda stuðul og stav, hvønn stuðul av breyði og hvønn stuðul av vatni, |
|
| 2 | kappar og hermenn, dómarar og profetar, spámenn og elstar, |
|
| 3 | høvuðsmenn yvir fimti og hvønn hátt virdan mann, ráðharrar og verkmeistarar og teir, sum kønir eru í gandi. |
|
| 4 | Eg skal geva teimum børn til stýrismenn, og smádreingir skulu valda yvir teimum. |
|
| 5 | Í fólkinum skal maður kúga mann, hvør næsta sín; smádrongurin skal seta seg upp móti hinum gamla, tann, ið einki hevur at týða, móti hinum hátt virda. |
|
| 6 | Táið tá onkur trívur í bróður sín í húsi faðirs síns og sigur: "Tú eigur kappa, tú skalt vera stýrismaður okkara, og hetta ríki, sum er á fallandi fóti, skal vera undir hond tíni!" |
|
| 7 | skal hann svara tann dag: "Eg vil ikki vera lækni! Eg havi hvørki breyð ella klæði í húsinum; meg seta tit ikki til høvd fólksins!" |
|
| 8 | Tí Jerúsalem snávar, og Juda fellur, av tí at tunga teirra og gerðir teirra eru ímóti HARRANUM; tey seta seg upp ímóti dýrdareygum Hansara. |
|
| 9 | Andlitsbragd teirra talar - og vitnar ímóti teimum, og sum fólkið í Sodoma tosa tey opinlýst um synd sína, tey dylja hana ikki. Vei sálum teirra, tey stoyta sær sjálvum í vanlukku! |
|
| 10 | Sig um hin rættvísa, at honum skal gangast væl! Ávøkst verka sína skal hann eta. |
|
| 11 | Vei hinum gudleysa - honum skal gangast illa! Hansara egnu gerðir hevna seg aftur á hann sjálvan. |
|
| 12 | Fólk Mítt hevur smádrong við stýrið, og kvinnur ráða yvir tí. Fólk Mítt! Leiðarar tínir eru villleiðarar; vegin, tú skalt ganga á, hava teir oytt. |
|
| 13 | HARRIN stígur fram til rættargang, Hann stendur til reiðar at døma fólk Sítt. |
|
| 14 | HARRIN stígur fram í rættinum móti hinum elstu í fólki Sínum og høvdingum tess: "Tað eru tit, ið hava etið upp víngarðin, tit hava rán frá hinum fátæka í húsum tykkara! |
|
| 15 | Hvussu kunnu tit traðka fólk Mítt so niður og sora sundur hini fátæku?" - sigur Harrin, HARRIN Gud herskaranna. |
|
| 16 | Og HARRIN sigur: Aftur fyri at døtur Zion eru so hugmóðigar og ganga og fetta sær og spæla við eygunum, ganga og tita og ringla við fótringunum, |
|
| 17 | skal Harrin lata hviril døtra Zions verða fullan av skurvi, og HARRIN skal lyfta burtur av blygd teirra. |
|
| 18 | Tann dag skal Harrin taka alt stásið frá teimum: Fótringar, pannubond, hálspynt, |
|
| 19 | oyrnaperlur, armbond, slør, |
|
| 20 | høvuðpynt, fótketur, belti, luktigløs, gyklipynt, |
|
| 21 | fingraringar, nasaringar, |
|
| 22 | høgtíðarklæði, kápur, hini stóru turriklæðini, pungar, |
|
| 23 | spegl, lín, húgvur og fínslør. |
|
| 24 | Stinkur skal vera í staðin fyri góðan anga, tog í staðin fyri belti, berskøllut høvd í staðin fyri flættur, sekkjalørift í staðin fyri høgtíðarbúna, brennimerki í staðin fyri vakurleika. |
|
| 25 | Menn tínir skulu falla fyri svørði, og kappar tínir í orrustu. |
|
| 26 | Portur hennara skulu suffa og syrgja, og einslig skal hon sita á jørðini. |
|
|
