| 1 | Spádómur um Móab. Ja, eftir eini nátt verður Ar-Móab oytt, og endi gjørdur á tí! Ja, eftir eini nátt verður Kir-Móab oytt, og endi gjørdur á tí! |
| | 2 | Tey fara niðan til húsið og til Dibon á offurheyggjunum at gráta; uppi á Nebo og Medeba venar Móab seg; hvørt høvd er berskøllut, hvørt skegg avrakað. |
| | 3 | Á gøtuni binda tey sekk um seg, á tøkum og torgum vena øll seg og flóta í tárum. |
| | 4 | Hesbon og El’ale rópa neyðarróp, so tað hoyrist líka til Jahaz; tí vena eisini hermenninir seg í Móab, sál tess skelvur. |
| | 5 | Hjarta mítt grætur um Móab; tey flýddu haðani koma líka til Zoar, til Eglat-Selisia; ja, grátandi fara tey niðan brekkuna til Luhit, og á vegnum til Horonajim senda tey upp neyðarróp undan oyðingini. |
| | 6 | Nimrimsvøtn verða oyðimarkir, grasið svidnar, við urtunum er liðugt, grønt strá er ikki at síggja longur. |
| | 7 | Tað, ið tey hava sankað, samansparda góðs sítt, dragsa tey nú um Pílatræá. |
| | 8 | Ja, neyðarrópini ljóða um alt Móabsland; venan teirra nær líka til Eglajim og til Be’er-Elim; |
| | 9 | tí Dimonsvatn er fult av blóði. - Men Eg lati meiri enn koma á Dimon, leyvu á tey, sum undan eru sloppin í Móab, á tey, sum eftir eru í landinum. |
| |
|
