| 1 | Tí HARRIN skal miskunna Jákupi og eina ferð enn útvelja Ísrael. Hann skal lata tey seta búgv í teirra egna landi, og fremmand skulu sameinast við tey og halda seg til hús Jákups. |
|
| 2 | Fólkasløg skulu taka tey og flyta tey heimaftur, og hús Ísraels skal í landi HARRANS taka fólkasløgini í ogn sum trælir og trælkvinnur; tey skulu gera tey til fangar, sum tey vóru fangar hjá, og ráða yvir valdsharrum sínum. |
|
| 3 | Tann dag HARRIN gevur tær hvílu eftir møði og angist tína og eftir hin harða trældóm, ið á teg var lagdur, |
|
| 4 | skalt tú taka upp hetta háðkvæði um kongin í Bábel: "Hygg, hvussu endaði við valdsharranum, við pínustaðnum! |
|
| 5 | HARRIN hevur brotið stav hinna gudleysu, kongastav valdsharranna, |
|
| 6 | sum í vreiði góvu fólkasløgum eitt slagið fyri og annað eftir, sum í illsinni kúgaðu fólkini og jagstraðu tey og spardu ikki! |
|
| 7 | Øll jørðin hevur nú fingið hvíld og frið, tey skera í fagnaðarróp. |
|
| 8 | Um tað so eru sypristrøini, gleðast tey yvir tær, eisini sedristrøini á Libanon: "Síðani tú falst og vart liggjandi, kemur eingin niðan at fella okkum!" |
|
| 9 | Órógv kemur í deyðaríkið harniðri fyri tína skuld, táið tað tekur ímóti tær; fyri tína skuld vekur tað upp deydningar, allar høvdingar jarðarinnar; tað fær allar kongar tjóðanna at reisast úr hásætum teirra. |
|
| 10 | Teir taka allir til orða og siga við teg: "Og tú ert eisini vorðin máttleysur sum vit, tú ert vorðin okkum líkur!" |
|
| 11 | Niður í deyðaríkið er dýrd tín stoytt, ljóðið av hørpum tínum; undir tær er reidd lega av ormum, maðkar hevur tú oman á tær! |
|
| 12 | Nei, at tú falst av himli, lýsandi morgunstjørna! Nei, at tú vart feldur til jarðar, fólkakúgari tín! |
|
| 13 | Tú vart tann, sum segði í hjarta tínum: "Eg skal fara upp til Himmals; høgt yvir stjørnum Guds skal eg reisa hásæti mítt; eg skal seta meg á gudatingfjallið ytst í norðri; |
|
| 14 | eg skal fara upp um skýborgirnar; eg skal gera meg hinum Hægsta líkan!" |
|
| 15 | - Nei, í deyðaríkið skalt tú verða stoyttur niður, niðast í grøvina! |
|
| 16 | Tey, sum síggja teg, skulu stara uppá teg, undrast á teg og siga: "Er hetta maðurin, ið fekk jørðina at nøtra, kongaríki at skelva, |
|
| 17 | sum gjørdi jarðarríki til oyðimørk, breyt niður býir tess og lovaði ikki fangum sínum heimaftur?" |
|
| 18 | Allir kongar tjóðanna liggja við heiður, hvør í húsi sínum; |
|
| 19 | men tú liggur ógrivin, slongdur burt sum vanvird grein, fjaldur av dripnum - gjøgnumstungnum við svørði - eins og niðurtraðkað ræ. |
|
| 20 | Tú skalt ikki verða jarðaður sum teir, ið stíga niður í steinsettar gravir; tí landi tínum hevur tú forkomið, fólk títt hevur tú dripið - avkom illgerðarmanna skal aldri nevnast meir! |
|
| 21 | Gerið sonum hansara blóðbað fyri misgerð fedra teirra! Teir skulu ikki reisast og taka jørðina í ogn og fylla jarðarríki við býum." |
|
| 22 | Eg skal reisa Meg móti teimum, sigur HARRIN Gud herskaranna; Eg skal týna úr Bábel bæði navn og leivd, bæði børn og barnabørn, sigur HARRIN. |
|
| 23 | Eg skal gera tað til eitt tilhald pinnsvína og fylla tað við blotum; Eg skal sópa tað burt við oyðingarkusti - sigur HARRIN Gud herskaranna. |
|
| 24 | HARRIN Gud herskaranna hevur svorið: Sanniliga, sum Eg havi hugsað, so skal vera, og tað, ið Eg havi sett Mær fyri, skal standa fast! |
|
| 25 | Eg skal sora Assur sundur í landi Mínum og traðka hann niður á fjøllum Mínum; ok hansara skal verða av teimum tikið, og byrði hansara skal verða lyft av herðum teirra. |
|
| 26 | Hetta er tað, ið Eg havi sett Mær fyri at gera við alla jørðina, hetta er hondin, ið útrætt er móti øllum tjóðum. |
|
| 27 | Tí tað, ið HARRIN Gud herskaranna hevur gjørt av - hvør ger tað til einkis! Útrættu hond Hansara - hvør vendir henni aftur! |
|
| 28 | Tað árið ið Akaz kongur doyði, kom hesin spádómur: |
|
| 29 | Gleð teg ikki, alt Filistaraland, fyri tað at stavurin, ið sló teg, er brotnaður! Tí av rót høggormsins skal koma basiliskur, og ávøkstur hansara verður flogdreki! |
|
| 30 | Hini armastu av ørmum skulu finna ríkliga føði, og hini fátæku skulu hvíla trygt; men avkom títt drepi Eg í hungri, og tað, ið eftir verður av tær, skal verða tikið av døgum. |
|
| 31 | Vena teg, tú portur! Rópa, tú staður! Miss mótið, alt Filistaraland! Tí norðaneftir kemur roykur, og í fíggindaskaranum dragnar eingin aftur frá. |
|
| 32 | - Hvat skal tá verða svarað sendiboðum heidningafólkanna? At HARRIN hevur grundfest Zion, og at har finna hini ørmu av fólki Hansara lívd. |
|
|
