| 1 | Nakað eftir hetta hendi tað, at skeinkjarin og bakarin hjá konginum í Egyptalandi forbrutu seg móti harra sínum, konginum í Egyptalandi. |
|
| 2 | Farao varð illur við hesar báðar hirðmenn sínar, yvirskeinkjaran og yvirbakaran, |
|
| 3 | og læt teir seta fastar í húsinum hjá høvdinganum yvir lívvaktini, sama fangahúsi, sum Jósef sat fastur í. |
|
| 4 | Høvdingin yvir lívvaktini setti Jósef at vera hjá teimum; og hann gekk teimum til handa. Táið teir nú høvdu sitið har fastir eina langa tíð, |
|
| 5 | droymdu teir báðir somu nátt hvør sín dreym, hvønn dreymin við sínum serliga týdningi - skeinkjarin og bakarin hjá konginum í Egyptalandi, teir, ið sótu fastir har í fangahúsinum. |
|
| 6 | Táið Jósef kom inn til teirra um morgunin, sá hann á teimum, at teir vóru mótfalnir. |
|
| 7 | Tá spurdi hann hirðmenninar hjá Farao, teir, ið saman við honum sótu fastir í húsinum hjá harra hansara: "Hví síggja tit so sorgarbundnir út í dag?" |
|
| 8 | Teir svaraðu: "Vit hava droymt, og eingin er, sum kann týða tað!" Tá segði Jósef við teir: "Hoyrir tað ikki Gudi til at týða dreymar! - Latið meg hoyra tað, ið tit hava droymt!" |
|
| 9 | So segði yvirskeinkjarin Jósefi frá dreymi sínum; hann segði: "Eg droymdi, at eitt víntræ stóð framman fyri meg; |
|
| 10 | á víntrænum vóru tríggjar greinar; tað fekk knappar, blómurnar sprungu út, og stelkarnir bóru staðin vínber. |
|
| 11 | Eg hevði bikar Faraos í hondini; og eg tók vínberini og kroysti tey út í bikar Faraos og rætti Farao tað." |
|
| 12 | Tá segði Jósef: "Hetta skal týðast soleiðis: Tær tríggjar greinarnar eru tríggir dagar; |
|
| 13 | um tríggjar dagar skal Farao lyfta teg upp - seta teg aftur í embæti títt, so tú aftur rættir Farao bikarið sum áður, táið tú vart skeinkjari hansara. |
|
| 14 | - Hevði tú nú bert viljað minst meg, táið tær gongst væl, og víst mær miskunn, so tú hevur meg á orði fyri Farao og hjálpir mær út úr hesum húsi! |
|
| 15 | Tí eg eri stolin úr landi Hebreara, og heldur ikki her havi eg gjørt nakað, sum teir kundu seta meg í fangahús fyri." |
|
| 16 | Táið nú yvirbakarin sá, at Jósef hevði givið skeinkjaranum góða týðing, segði hann við hann: "Eisini eg hevði dreym. Tað var fyri mær, sum eg bar á høvdinum tríggjar kurvar við hveitibreyði. |
|
| 17 | Í tí ovastu kurvini var alskyns bakað føði til borð Faraos; men fuglarnir ótu tað úr kurvini á høvdi mínum." |
|
| 18 | Tá segði Jósef: "Hetta skal týðast soleiðis: Tær tríggjar kurvarnar eru tríggir dagar; |
|
| 19 | um tríggjar dagar skal Farao "lyfta teg upp" - høgga høvdið av tær og heingja teg í eitt træ, og fuglarnir skulu eta kjøtið av tær." |
|
| 20 | Tríggjar dagar eftir hetta hevði Farao føðingardag; tá gjørdi hann veitslu fyri øllum tænarum sínum, og yvirskeinkjaran og yvirbakaran "lyfti hann tá upp" millum tænarar sínar: |
|
| 21 | Yvirskeinkjaran setti hann aftur í embæti hansara, so hann aftur rætti Farao bikarið, |
|
| 22 | og yvirbakaran læt hann heingja - sum Jósef hevði týtt dreymarnar fyri teimum. |
|
| 23 | Men yvirskeinkjarin hugsaði ikki um Jósef - hann gloymdi hann. |
|
|
