1 | Gud segši nś viš Jįkup: "Ger teg til, far til Betel, verš verandi har, og ger har altar fyri tķ Gudi, iš opinberaši Seg fyri tęr, tįiš tś flżddi undan Esau, bróšur tķnum!" |
|
2 | Tį segši Jįkup viš hśsfólk sķtt og ųll tey, iš hjį honum vóru: "Fįiš burtur teir fremmandu gudarnar, iš tit hava millum tykkara, og reinsiš tykkum og skiftiš klęši! |
|
3 | Og latiš okkum fara avstaš og fara til Betel! Har skal eg reisa altar fyri tķ Gudi, sum bųnhoyrdi meg, tann dag iš eg var trongt staddur, og var viš męr į vegnum, iš eg havi gingiš." |
|
4 | Tey lótu tį Jįkup fįa allar teir fremmandu gudarnar, iš tey hųvdu viš sęr, og ringarnar, iš tey hųvdu ķ oyrunum; og Jįkup gróv taš nišur undir eikini viš Sikem. |
|
5 | So fóru tey avstaš, og ręšsla frį Gudi kom į allar bżirnar har rundan um, so teir hildu ikki eftir sonum Jįkup. |
|
6 | Jįkup og alt fólkiš, iš viš honum var, komu so til Luz ķ Kįnaanslandi - nś eitur taš Betel; |
|
7 | og hann reisti har altar og kallaši stašiš El-Betel, tķ har hevši Gud opinberaš Seg fyri honum, tįiš hann flżddi undan bróšur sķnum. |
|
8 | Nś doyši Debora, dadda Rebekku, og hon varš jaršaš nišan fyri Betel, undir eikini; tķ kallaši hann hana grįtieikina. |
|
9 | Gud opinberaši Seg uppaftur fyri Jįkupi, tįiš hann var komin heimaftur śr Paddan-Įram, og signaši hann; |
|
10 | og Gud segši viš hann: "Tś eitur Jįkup, men tś skalt ikki eita Jįkup longur; Ķsrael skal vera navn tķtt." - So fekk hann navniš Ķsrael. |
|
11 | So segši Gud viš hann: "Eg eri Gud hin Alvaldi; ver fruktbarur og nųrst ķ tali! Eitt fólk, ja, fólk ķ hópatali, skulu koma av tęr, og kongar skulu koma śr lendum tķnum. |
|
12 | Landiš, iš Eg gav Įbrahami og Ķsaki, taš gevi Eg tęr, og avkomi tķnum eftir teg gevi Eg landiš." |
|
13 | - So fór Gud upp frį honum į tķ stašnum, har sum Hann hevši talaš viš hann. |
|
14 | Jįkup reisti minnisvarša į tķ stašnum, har sum Hann hevši talaš viš hann, minnismerki av gróti; og hann stoytti drykkjuoffur į taš og helti olju į taš. |
|
15 | Stašnum, har sum Gud hevši talaš viš hann, gav Jįkup navniš Betel. |
|
16 | So fóru tey avstaš śr Betel. Tįiš tey hųvdu nakaš eftir til Efrat, fekk Rakul ilt, og fųšingarverkir hennara vóru haršir. |
|
17 | Mešan verkirnir vóru uppį taš haršasta, segši jaršarmóširin viš hana: "Óttast ikki! Eisini hesa ferš fęrt tś son!" |
|
18 | Men ķ tķ hon andašist - tķ taš varš deyši hennara - gav hon honum navniš Benoni; men fašir hansara gav honum navniš Benjamin. |
|
19 | So doyši nś Rakul; og hon varš jaršaš į vegnum til Efrat, taš er Betlehem. |
|
20 | Jįkup reisti minnisvarša į grųv hennara; taš er gravsteinurin yvir Rakul - hann stendur har enn ķ dag. |
|
21 | So fór Ķsrael avstaš hašani og reisti tjald sķtt hinumegin Migdal-Eder. |
|
22 | Mešan Ķsrael bśši į hesum leišum, fór Ruben og lį hjį Bilhu, hjįkonu faširs sķns; og Ķsrael fekk taš at hoyra. Synir Jįkups vóru 12 ķ tali; |
|
23 | Lea įtti hesar: Ruben, hin frumborna Jįkups, Sķmeon, Levi, Juda, Issakar og Zebulon. |
|
24 | Rakul įtti hesar: Jósef og Benjamin. |
|
25 | Bilha, tręlkvinnan hjį Rakul, įtti hesar: Dan og Naftali. |
|
26 | Zilpa, tręlkvinnan hjį Leu, įtti hesar: Gad og Aser. Hetta vóru synir Jįkups, sum hann fekk ķ Paddan-Įram. |
|
27 | Og Jįkup kom til Ķsak, fašir sķn, ķ Mamre viš Kirjat-Arba, taš er Hebron, har sum Įbraham og Ķsakur hųvdu bśš sum fremmandir. |
|
28 | Dagar Ķsaks vóru 180 įr; |
|
29 | so andašist Ķsakur; hann doyši og varš savnašur til fedrar sķnar, gamal og mettur av dųgum. Synir hansara, Esau og Jįkup, jaršašu hann. |
|
|