1 | Soleiðis fullførdust himmalin og jørðin og allur herur teirra. |
|
2 | Sjeynda dagin fullførdi Gud verkið, ið Hann hevði gjørt; og Hann hvíldi sjeynda dagin frá øllum verkinum, ið Hann hevði gjørt. |
|
3 | Gud signaði sjeynda dagin og halgaði hann; tí tann dagin hvíldi Hann frá øllum verki Sínum, tí, ið Gud hevði gjørt, táið Hann skapti. |
|
4 | Hetta er søgan um himmal og jørð, táið tey vórðu skapt, tann dag ið Gud HARRIN gjørdi jørð og himmal: |
|
5 | Enn var á jørðini eingin runnur á markini, og ongar urtir vóru enn vaksnar upp á markini; tí Gud HARRIN hevði ikki latið regna á jørðini, og einki menniskja var at dýrka jørðina. |
|
6 | Tá steig toka upp úr jørðini og vatnaði alla markina. |
|
7 | Gud HARRIN myndaði menniskjað úr moldini í jørðini og blásti lívsanda í nøs hansara, so at menniskjað varð livandi sál. |
|
8 | Síðani plantaði Gud HARRIN urtagarð í Eden, úti eysturi, og har setti Hann menniskjað, sum Hann hevði myndað. |
|
9 | Gud HARRIN læt upp av jørðini vaksa alskyns trø, sum vóru eygunum ein lystur og góð at eta av, eisini træ lívsins, sum stóð mitt í urtagarðinum, og træið til kunnskap um gott og ilt. |
|
10 | Ein á rann út úr Eden; hon vatnaði urtagarðin, og síðani skilti hon seg sundur í fýra høvuðsgreinar. |
|
11 | Hin fyrsta eitur Pison; tað er hon, ið rennur rundan um alt landið Havila, har sum gull er at fáa. |
|
12 | Gullið í tí landi er gott; har fæst eisini bdellium og sjóamsteinur. |
|
13 | Onnur áin eitur Gihon; tað er hon, ið rennur rundan um alt landið Kus. |
|
14 | Triðja áin eitur Hiddekel; tað er hon, ið rennur eystan fyri Assur. Fjórða áin er Frat. |
|
15 | So tók Gud HARRIN Ádam og setti hann í urtagarðin Eden at dýrka hann og varðveita hann. |
|
16 | Gud HARRIN gav Ádami hetta boð: "Tú hevur loyvi at eta av øllum trøum í urtagarðinum |
|
17 | uttan av trænum til kunnskap um gott og ilt; av tí mást tú ikki eta; tann dag ið tú etur av tí, skalt tú vissuliga doyggja." |
|
18 | Gud HARRIN segði nú: "Ikki er manninum gott at vera einsamallur; Eg skal gera honum eina hjálp, sum hóskar honum." |
|
19 | Gud HARRIN hevði úr jørðini myndað øll dýr á markini og allar fuglar undir himli; og Hann leiddi tey til Ádam fyri at vita, hvat hann fór at kalla tey; tað, ið Ádam kallaði hvønn livandi skapning, tað skuldi vera navn hansara. |
|
20 | Ádam gav tá øllum fænum navn, somuleiðis fuglunum undir himli og øllum dýrunum á markini; men Ádami var eingin hjálp at finna, slík, sum hóskaði honum. |
|
21 | Tá læt Gud HARRIN fastan svøvn falla á Ádam, og táið hann var sovnaður, tók Hann eitt av rivum hansara og fylti aftur í aftur við holdi. |
|
22 | Av rivinum, ið Hann hevði tikið úr Ádami, myndaði Gud HARRIN kvinnu og leiddi hana til Ádam. |
|
23 | Tá segði Ádam: "Hesa ferð er tað bein av mínum beinum og hold av mínum holdi! Hon skal eita kvinna, tí av manninum er hon tikin." |
|
24 | Tí fer maðurin frá faðir og móður og heldur seg til konu sína, og tey bæði verða eitt hold. |
|
25 | - Tey vóru nakin, bæði Ádam og kona hansara; men tey blúgvaðust ikki. |
|
|