| 1 | Hetta er signingin, ið gudsmaðurin Móses signaði Ísrael við, áðrenn hann doyði. |
|
| 2 | Hann segði: "HARRIN kom av Sinai og rann upp fyri teimum á Se’ir; Hann læt ljós Sítt skína av Paransfjøllum og kom frá heiløgum tíggjutúsundum; við høgru hond Hansara logaði eldur ímóti teimum. |
|
| 3 | Ja, Hann elskar fólk Sítt, øll hini heiløgu Hansara eru í hondum Hansara; tey seta seg við fót Tín og taka við orðum frá Tær. |
|
| 4 | Lóg gav Móses okkum, arvalut samkomu Jákups. |
|
| 5 | Og Hann varð Kongur í Jesurun, táið høvdingar fólksins komu saman, ættir Ísraels, allar samlar. |
|
| 6 | Livi Ruben og doyggi ikki! Men menn hansara skulu verða fáir í tali." |
|
| 7 | Hetta segði hann um Juda: "Hoyr bønir Juda, HARRI, og leið hann aftur til fólk hansara! Við hondum sínum berjist hann fyri tað - ver Tú honum hjálp móti fíggindum hansara!" |
|
| 8 | Um Levi segði hann: "Tummim og Urim tíni hoyra gudóttandi manni tínum til, honum, ið tú freistaði við Massa, og sum tú við Meribavatn kjakaðist við - |
|
| 9 | honum, ið segði um faðir sín og móður sína: "Eg síggi tey ikki!" og sum ikki kendist við brøður sínar og ikki vitsti av børnum sínum, av tí at hann helt orð Títt og helt fast við sáttmála Tín. |
|
| 10 | Hann skal læra Jákup boð Tíni og Ísrael lóg Tína; hann skal bera fram roykilsi fyri andlit Títt og heiloffur á altar Títt. |
|
| 11 | Signa styrki hansara, HARRI, og lat handaverk hansara líka Tær! Sora lendar óvina hansara, teirra, ið hata hann, so teir fáa ikki reist seg aftur!" |
|
| 12 | Um Benjamin segði hann: "Hin elskaði HARRANS er hann; tryggur býr hann hjá Honum; allan dagin heldur Hann hond Sína yvir honum, hann hvílir millum herðar Hansara!" |
|
| 13 | Um Jósef segði hann: "Signað av HARRANUM veri land hansara, við dýrastu gávum himmalsins, við døgg og við vatni úr djúpinum, ið niðanfyri hvílir, |
|
| 14 | við hinum dýrasta av tí, ið sólin framleiðir, og við hinum dýrasta av tí, ið mánaskiftini fáa at spretta, |
|
| 15 | við tí besta á hinum eldgomlu fjøllum og tí dýrasta á hinum ævigu heyggjum, |
|
| 16 | við hinum dýrasta á jørðini og tí, ið hana fyllir, og við náði Hansara, sum búði í tornarunninum - tað komi yvir høvur Jósefs, yvir hviril hansara, sum er høvdingi millum brøður sínar! |
|
| 17 | Prúður er frumborni tarvur hansara, og horn hansara eru sum horn villtarvsins; við teimum stangar hann niður øll fólkini, líka at endum jarðarinnar. Soleiðis eru tíggjutúsund Efra’ims, soleiðis eru túsund Manasse!" |
|
| 18 | Um Zebulon segði hann: "Gleð teg, Zebulon, táið tú fert út, og tú, Issakar, í tjøldum tínum! |
|
| 19 | Fólkasløgum bjóða teir til fjall sítt; har ofra teir rættferðaroffur; tí yvirflóð havsins og hinar loyndu skattir sandsins súgva teir í seg." |
|
| 20 | Um Gad segði hann: "Lovaður veri Hann, sum veitir Gad landrúmd! Hann liggur og lúrir sum honleyva, og hann skræðir sundur bæði arm og hviril. |
|
| 21 | Hann valdi sær fyrsta lutin; tí har er parturin goymdur, sum lóggevarin hevur ætlað honum; og so helt hann avstað á odda hjá fólkinum. Tað, ið rætt var fyri HARRANUM, tað, ið Hann hevði gjørt av, tað gjørdi hann saman við Ísrael." |
|
| 22 | Um Dan segði hann: "Dan er leyvuungi, sum kemur leypandi úr Basan." |
|
| 23 | Um Naftali segði hann: "Naftali er mettur av náði og fullur av signing HARRANS - tak tú sjógvin og Suðurlandið í ogn!" |
|
| 24 | Um Aser segði hann: "Signaður fram um synir veri Aser! Hann veri hin elskaði millum brøður sínar og drepi fót sín í olju! |
|
| 25 | Av jarni og kopari veri sláir tínar, og sum dagar tínir eru, so skal styrki tín vera! |
|
| 26 | Eingin er Gudi líkur, Jesurun! Hann heldur fram yvir himmalin, tær til hjálpar, yvir skýggini í stórleika Sínum! |
|
| 27 | Bústaður er hin ævigi Gud, og her niðri eru hinir ævigu armar. Fíggindan rekur Hann burt fyri tær og sigur: "Forkom teimum!" |
|
| 28 | Og Ísrael býr trygt fyri seg sjálvan, eyga Jákups er vent móti landi við korni og víni, ja, himmal hansara letur døggina dryppa! |
|
| 29 | Sælur ert tú, Ísrael! Hvør er sum tú, eitt fólk, ið hevur frelsu sína í HARRANUM, Hann, sum er hjálparskjøldur tín og heiðurríka svørð títt! Fíggindar tínir sleiska fyri tær, og tú treður fram á hæddum teirra!" |
|
|
