Leita í Bíbliuni
Víðkað leiting        Leitihjálp





       Nýggja Testamenti        Gamla Testamenti
Gamla Testamenti
Fimta Mósebók
Kapittul 2
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34
1 "Síðani vendu vit við og fóru inn í oyðimørkina, leiðina til Reyðahavs - so sum HARRIN hevði sagt við meg; og í langa tíð ferðaðust vit rundan um Se’irsfjøll.
2 Tá segði HARRIN við meg:
3 "Nóg leingi hava tit nú ferðast rundan um fjøllini her; haldið nú norðureftir!
4 Men gev fólkinum hetta boð: "Táið tit nú fara gjøgnum landið, ið brøður tykkara, synir Esau, eiga, teir, sum búgva í Se’ir, og teir ræðast tykkum, skulu tit varða tykkum væl,
5 so tit ongan ófrið gera teimum; Eg gevi tykkum ikki so mikið sum fótbreidd av landi teirra, tí Eg havi givið Esau Se’irsfjøll í ogn.
6 Matin, ið tykkum tørvar, skulu tit keypa frá teimum fyri pening, og vatnið, ið tit drekka, skulu tit eisini keypa frá teimum fyri pening.
7 HARRIN Gud tín hevur jú signað teg í øllum, sum tú hevur tikið tær fyri; Hann hevur havt umsorgan fyri tær á ferð tíni gjøgnum hesa stóru oyðimørk; í fjøruti ár hevur HARRIN Gud tín nú verið við tær, einki hevur fattast tær.""
8 So fóru vit longur - burtur frá brøðrum okkara, sonum Esau, sum búgva í Se’ir; vit hildu av vegnum, ið gongur úr Elat og Ezjon-Geber gjøgnum oyðimørkina, vendu okkum aðra leið og hildu fram vegin at Móabsoyðimørk.
9 Tá segði HARRIN við meg: "Tú mást ikki halda á Móabitar og ongan ófrið gera teimum; tí Eg gevi tær einki av landi teirra í ogn - sonum Lot havi Eg givið Ar at eiga."
10 - Fyrr í tíðini búðu Emitar har, mikil, fjølment tjóð, risavaksnir eins og Anakitar.
11 Eisini teir verða roknaðir upp í risarnar, eins og Anakitar, og Móabitar kalla teir Emitar.
12 Og í Se’ir búðu fyrr í tíðini Horitar; men synir Esau róku teir burtur, týndu teir og búsettust sjálvir í landi teirra - eins og Ísrael nú hevur gjørt við land sítt, tað, sum HARRIN hevur givið teimum í ogn.
13 - "Gerið tykkum nú til reiðar og farið um Zeredá!" Vit fóru so um Zeredá.
14 38 ár vóru gingin, frá tí vit fóru úr Kades-Barnea, inntil vit gingu um Zeredá, og tá var alt hitt ættarliðið útdeytt úr tilhaldinum, allir vápnaførir menn - sum HARRIN hevði svorið, at teimum skuldi gangast.
15 - Hond HARRANS var eisini ímóti teimum, so Hann rykti teir burtur úr tilhaldinum, til seinasta mann.
16 Táið nú allir vápnaførir menn av fólkinum vóru deyðir og burtur,
17 talaði HARRIN við meg og segði:
18 "Táið tú nú fert um landamark Móabs, gjøgnum Ar,
19 og soleiðis kemur at landi Ammonita, mást tú ikki halda á teir ella gera teimum nakran ófrið; tí Eg gevi tær einki av landi Ammonita í ogn - sonum Lot havi Eg givið tað at eiga."
20 - Eisini tað landið verður roknað fyri land við risum; fyrr í tíðini búðu risar har, og Ammonitar kalla teir Zamzummitar.
21 Teir vóru mikil, fjølment tjóð, risavaksnir eins og Anakitar; men HARRIN oyddi teir fyri Ammonitum, so teir róku teir burt og búsettust í landi teirra.
22 Sama gjørdi Hann fyri synir Esau, sum búgva í Se’ir; fyri teimum oyddi Hann Horitar, so teir róku teir burt og búsettust í landi teirra - og síðani hava teir búð har líka til henda dag.
23 Á sama hátt gekst við Avitum, sum búðu í bygdunum líka til Gaza; teir róku Kaftorar burt, teir, sum komu úr Kaftor, og búsettust síðani í landi teirra.
24 - "Gerið tykkum nú til reiðar, haldið avstað og farið um Arnoná! Eg havi givið Sihon Amorit, kongin í Hesbon, og land hansara í hendur tínar; far nú undir at taka tað, og byrja bardaga við hann!
25 Frá hesum degi skal Eg lata ræðslu fyri tær og ótta fyri tær falla á øll fólkasløg undir himli; øll, ið fáa at hoyra um teg, skulu pipra og skelva fyri tær."
26 Eg sendi tá úr Kedemotsoyðimørk boð til Sihon, kongin í Hesbon, við friðarorðum og læt siga:
27 "Loyv mær at ganga gjøgnum land títt! Eg skal halda meg á vegnum, eg skal ikki fara til viks, hvørki til høgru ella til vinstru.
28 Tað, ið mær tørvar til føði, kanst tú selja mær fyri pening, og vatnið, ið eg drekki, kanst tú eisini lata meg fáa fyri pening; loyv mær bert at fara til gongu ígjøgnum -
29 soleiðis sum synir Esau, sum búgva í Se’ir, og Móabitar, sum búgva í Ar, loyvdu mær - so eg fái farið um Jordan inn í landið, sum HARRIN Gud okkara fer at geva okkum!"
30 Men Sihon, kongurin í Hesbon, vildi ikki loyva okkum at ganga gjøgnum land sítt; tí HARRIN Gud tín herdi sinni hansara og gjørdi hjarta hansara hart - fyri at geva hann í hendur tínar, sum í dag gongur sjón fyri søgn.
31 Síðani segði HARRIN við meg: "Sært tú, nú havi Eg givið Sihon og land hansara í hendur tínar; far nú undir at taka tað, so tú fært land hansara í ogn!"
32 So kom Sihon við øllum fólki sínum í bardaga við okkum, til Jahaz.
33 Men HARRIN Gud okkara gav hann í hendur okkara, og vit høgdu niður bæði hann og synir hansara og alt fólk hansara.
34 Vit tóku tá allar býir hansara og slógu hvønn bý við banni og drópu bæði menn, kvinnur og børn; ikki eitt lótu vit verða eftir ella sleppa.
35 Bert fæið tóku vit sum herfong, somuleiðis tað, ið vit rændu í býunum, sum vit tóku.
36 Frá Aroer, ið liggur við Arnoná - á áarbakkanum - og frá býnum, sum liggur í dalinum, og líka til Gilead var ikki ein býur, sum vit ikki vóru menn fyri at taka - HARRIN Gud okkara gav teir allar í hendur okkara.
37 Men land Ammonita lætst tú vera í friði, bæði landið fram við Jabboká og býirnar í fjøllunum - og alt tað, ið HARRIN Gud okkara hevði boðið okkum ikki at taka."