| 1 | Síðani fór Móses av Móabsheiðum niðan á Nebofjall, á Pisgatind, beint yvir av Jeriko; og HARRIN læt hann síggja alt landið: Gilead líka til Dan, |
| | 2 | alt land Naftali, Efra’ims og Manasse, alt land Juda líka at havinum fyri vestan, |
| | 3 | Suðurlandið og Jordanslættan, dalin við Jeriko - Pálmastaðin - líka at Zoar. |
| | 4 | Og HARRIN segði við hann: "Hetta er landið, ið Eg við eiði havi lovað Ábrahami, Ísaki og Jákupi, táið Eg segði: "Avkomi tínum skal Eg geva tað!" Nú havi Eg latið teg síggja tað við egnum eygum, men tú skalt ikki koma inn í tað!" |
| | 5 | So doyði Móses, tænari HARRANS, har í Móabslandi - sum HARRIN hevði sagt. |
| | 6 | Hann jarðaði hann í dalinum í Móabslandi, beint yvir av Bet-Peor, og til henda dag veit eingin, hvar grøv hansara er. |
| | 7 | Móses var 120 ár, táið hann doyði; sjón hansara var ikki viknað, og lívsmegi hansara var ikki svunnin. |
| | 8 | Ísraelsmenn grótu um Móses á Móabsheiðum í tríati dagar; so vóru grátidagarnir at enda, sorgin eftir Móses. |
| | 9 | Josva, sonur Nun, var fyltur við vísdómsanda, tí Móses hevði lagt hendurnar á hann; og Ísraelsmenn aktaðu hann og gjørdu, sum HARRIN hevði álagt Mósesi. |
| | 10 | Men ikki stóð aftur upp í Ísrael nakar profetur sum Móses, hann, ið HARRIN umgekst andlit til andlit |
| | 11 | - táið hugsað verður um øll tekinini og undrini, ið HARRIN hevði sent hann at gera í Egyptalandi við Farao og allar tænarar hansara og alt land hansara, |
| | 12 | og um allan hin veldiga mátt, ið Móses vísti, og øll hini stóru, ræðuligu verk, ið hann gjørdi fyri eygum als Ísraels. |
| |
|
