1 | "Táið HARRIN Gud tín hevur týnt øll fólkini í landinum, sum HARRIN Gud tín gevur tær, og tú hevur rikið tey burt og hevur búsett teg í býum og húsum teirra, |
|
2 | skalt tú skilja frá tríggjar býir í landinum, sum HARRIN Gud tín gevur tær at eiga. |
|
3 | Tú skalt seta vegirnar til teirra í góðan stand; og tú skalt skifta alt landið, sum HARRIN Gud tín gevur tær, í tríggjar partar, so at ein og hvør manndrápari kann flýggja hagar. |
|
4 | Undir hesum korum skal manndrápari kunna flýggja hagar og bjarga lívinum: Táið onkur av misgáum drepur næsta sín og uttan at hava hatað hann frammanundan |
|
5 | - sum táið ein fer við næsta sínum út í skógin at høgga við, og hann reiggjar øksina til at fella eitt træ, men øksin loypur av skaftinum og rakar næsta hansara, so hann doyr - tá kann hann flýggja til ein av hesum býum og bjarga lívinum. |
|
6 | Tí blóðhevnarin kundi annars í brennandi vreiði síni elt manndráparan og - um vegurin var ov langur - fingið hann aftur og dripið hann, tóat hann var ikki sekur at doyggja, við tað at hann hevði ikki borið hatur til hansara frammanundan. |
|
7 | Tí gevi eg tær hetta boð: Tú skalt skilja tríggjar býir frá. |
|
8 | Og táið HARRIN Gud tín veksur um land títt - soleiðis sum Hann við eiði hevur lovað fedrum tínum - og Hann gevur tær alt landið, ið Hann segði, at Hann skuldi geva fedrum tínum |
|
9 | - við tað at tú aktar væl eftir at halda øll hesi boð, sum eg í dag gevi tær, so tú elskar HARRAN Gud tín og allar dagar gongur leiðir Hansara - tá skalt tú leggja uppaftur tríggjar býir aftrat hinum trimum, |
|
10 | so sakleyst blóð skal ikki renna í landinum, sum HARRIN Gud tín gevur tær í arv, og blóðskyld soleiðis koma at hvíla á tær. |
|
11 | Men táið maður hatar næsta sín og lúrir eftir honum, leggur á hann og slær hann, so hann doyr, og hann so flýggjar til ein av hesum býum, |
|
12 | tá skulu teir elstu í býi hansara senda boð og taka hann haðani og geva hann í hendur blóðhevnarans, og hann skal lata lív. |
|
13 | Tú mást ikki spara hann, nei, tú skalt reinsa Ísrael fyri sakleyst blóð - so tær kann gangast væl. |
|
14 | Tú mást ikki flyta markaskjal næsta tíns, tað, sum teir gomlu hava sett á jørðini, ið tú skalt fáa í arvalut í landinum, sum HARRIN Gud tín gevur tær í ogn. |
|
15 | Ikki má bert eitt vitni stíga fram móti manni, táið tað viðvíkur nakrari misgerð ella synd - tað veri nú hvør synd, ið tað vera vil, ið hann hevur gjørt; eftir tí, sum tvey ella trý vitni siga, skal mál gerast av. |
|
16 | Táið órættvíst vitni stígur fram móti onkrum og vitnar móti honum um misbrot, |
|
17 | skulu báðir teir, ið hava mál hvør við annan, stíga fram fyri ásjón HARRANS, fyri prestarnar og dómararnar, ið tá eru; |
|
18 | og dómararnir skulu granska málið gjølla; er tá vitnið lygivitni, hevur hann vitnað rangt móti bróður sínum, |
|
19 | so skulu tit gera við hann, sum hann hevði ætlað at gera við bróður sín. Soleiðis skalt tú beina burt hitt ónda frá tær - |
|
20 | so hini kunnu fáa tað at hoyra og óttast, so tey gera ikki slíka illgerð uppaftur millum tykkara. |
|
21 | Tú mást ongan spara: Lív fyri lív, eyga fyri eyga, tonn fyri tonn, hond fyri hond, fót fyri fót!" |
|
|