| 1 | HARRIN segði við Móses: "Tala við prestarnar, synir Áron, og sig við teir: "Prestur má ikki gera seg óreinan millum fólk sítt við at nema við lík, |
|
| 2 | uttan so tað er eitt av næsta skyldfólki hansara, móðir, faðir, sonur, dóttir, bróðir, |
|
| 3 | ella systir - um so er at hon var moyggj og enn hoyrdi ættini til - ikki var burturgift; við henni kann hann gera seg óreinan. |
|
| 4 | Hann má ikki gera seg óreinan; tí hann er høvdingi millum fólk sítt, hann má ikki vanhalga seg. |
|
| 5 | Prestarnir mugu ikki raka seg berskøllutar nakrastaðni á høvdinum, ikki stubba burtur av skegginum og ikki gera skurðir á likamið. |
|
| 6 | Heilagir skulu teir vera fyri Gudi sínum og ikki vanhalga navn Guds síns; tí teir bera fram eldoffur HARRANS, mat Guds síns; tí skulu teir vera heilagir. |
|
| 7 | Eingin av teimum má giftast við skøkju ella kvinnu, ið vanærd er, heldur ikki við kvinnu, ið maðurin hevur rikið frá sær; tí presturin er heilagur fyri Gudi sínum. |
|
| 8 | Tú skalt rokna hann heilagan; tí hann ber fram mat Guds tíns; hann skal vera tær heilagur, tí heilagur eri Eg, HARRIN, sum halgar tykkum. |
|
| 9 | Táið prestadóttir vanhalgar seg við skøkjulívi, vanhalgar hon faðir sín; hon skal brennast á báli. |
|
| 10 | Tann, ið høvuðsprestur er millum brøður sínar, tann, á hvørs høvur salvuoljan er úthelt, og sum er vígdur og hevur latið seg í hini heiløgu klæðini, hann má hvørki ganga ógreiddur ella skræða klæðini. |
|
| 11 | Hann má einki lík fara til; nei, enntá ikki við faðir sínum ella móður síni má hann gera seg óreinan. |
|
| 12 | Hann má ikki fara úr halgidóminum, so hann vanhalgar halgidóm Guds síns; tí salvuolja Guds hansara, sum hann varð vígdur við, er á honum. - Eg eri HARRIN! |
|
| 13 | Til konu skal hann taka kvinnu, sum er moyggj; |
|
| 14 | hann má ikki giftast við einkju, við kvinnu, ið er vrakað, ella sum er vanærd, ella við skøkju; onga uttan moyggj av fólki sínum má hann taka til konu. |
|
| 15 | Annars vanhalgar hann avkom sítt millum fólk sítt. - Tí Eg eri HARRIN, sum halgar hann!"" |
|
| 16 | HARRIN talaði framvegis við Móses og segði: |
|
| 17 | "Tala við Áron og sig: "Eingin av avkomi tínum - nú ella í komandi tíðum - sum brekaður er, má stíga fram at bera fram mat Guds síns; |
|
| 18 | tað má eingin, sum brekaður er, hvørki blindur, lamin ella ein, sum hevur lýti í andlitinum, ella sum hevur lim, ið er ov stórur, |
|
| 19 | eingin, sum hevur brotið arm ella bein, |
|
| 20 | eingin, sum er kúlutur ella dvørgvaksin, eingin, sum hevur plett á eyganum, skrubb ella annað útbrot, ella sum eistuni eru kroyst á. |
|
| 21 | Eingin eftirkomari Árons prests, sum brekaður er, má stíga fram at bera fram eldoffur HARRANS; hann er brekaður, hann má ikki stíga fram at bera fram mat Guds síns! |
|
| 22 | Hann kann eta mat Guds síns, bæði hitt háheilaga og hitt heilaga; |
|
| 23 | men við tað at hann er brekaður, má hann ikki koma at forhanginum og fara fram at altarinum; tí so vanhalgar hann heiløgu lutir Mínar. - Tí Eg eri HARRIN, sum halgar teir!"" |
|
| 24 | - Móses segði alt hetta við Áron og synir hansara og allar Ísraelsmenn. |
|
|
