| 1 | HARRIN talaši framvegis viš Móses og segši: |
|
| 2 | "Tala viš Ķsraelsmenn og sig viš teir: "Tįiš ein hevur lovaš at halga HARRANUM seg sjįlvan ella eitt annaš menniskja og eftirsķšani viš peningi vil loysa seg frį lyftinum, so skalt tś seta tann ķ virši, sum burtur er lovašur. |
|
| 3 | Viršiš į manni, iš er millum 20 og 60 įr, skal vera 50 seklar av silvuri eftir halgidómsvektini; |
|
| 4 | men er taš kvinna, skalt tś seta viršiš til 30 seklar. |
|
| 5 | Menniskja, iš er millum 5 og 20 įr, skalt tś seta ķ 20 seklar, tįiš taš er av mannkyni, og ķ 10 seklar, tįiš taš er kvinna. |
|
| 6 | Er taš barn millum mįnaš og 5 įr, skal viršiš į drongi vera 5 seklar og į gentu 3 seklar. |
|
| 7 | Tey, iš eru yvir 60 įr, skalt tś seta til 15 seklar, tįiš taš er mašur, og til 10 seklar, tįiš taš er kvinna. |
|
| 8 | Men er ein nś so fįtękur, at hann er ikki mentur at lata henda pening, so skal verša komiš fram fyri prestin viš honum, og presturin skal seta hann ķ virši; eftir sum tann, iš lyftiš hevur gjųrt, hevur rįš til, skal presturin seta hann ķ virši. |
|
| 9 | Er taš krķatśr, iš lovaš er burtur, eitt av teimum, iš ofraš verša til HARRAN, so skal alt taš, iš veršur HARRANUM giviš av slķkum, vera heilagt. |
|
| 10 | Taš mį ikki verša umbżtt, ella annaš krķatśr latiš ķ stašin, hvųrki gott fyri vįnaligt ella vįnaligt fyri gott; og bżtir ein kortini eitt krķatśr um viš eitt annaš, so skulu bęši hitt fyrra krķatśriš og taš, iš taš veršur bżtt um viš, vera heilųg. |
|
| 11 | Men er taš okkurt óreint dżr, sum ikki veršur ofraš til HARRAN, so skal dżriš leišast fram fyri prestin; |
|
| 12 | og presturin skal seta taš ķ virši, eftir sum taš er gott ella vįnaligt; viršiš, iš tś, presturin, setur taš ķ, skal galda. |
|
| 13 | Hevur įnarin hug at loysa taš, skal hann lata fimting meir enn viršiš, iš tś hevur sett taš ķ. |
|
| 14 | Tįiš ein hevur lovaš at halga HARRANUM hśs sķtt, skal presturin seta taš ķ virši, eftir sum taš er gott ella vįnaligt, og taš skal tį standa ķ viršinum, sum presturin setur taš ķ. |
|
| 15 | Men vil hann, iš hevur halgaš hśsiš, loysa taš aftur, so skal hann lata fimting meir enn viršiš, iš tś hevur sett taš ķ; so skal taš vera hansara. |
|
| 16 | Halgar ein HARRANUM nakaš av arvajųrš sķni, skalt tś seta viršiš eftir tķ, iš sįaš veršur ķ taš; ein homer av sįškorni av byggi skal svara til 50 seklar av silvuri. |
|
| 17 | Halgar hann jųrš sķna lķka frį fagnašarįrinum, skal hon standa ķ fullum virši. |
|
| 18 | Men halgar hann hana eftir fagnašarįriš, skal presturin rokna śt viršiš eftir įrunum, iš eftir eru til nęsta fagnašarįr, og samsvarandi skal viršiš setast nišur. |
|
| 19 | Vil nś hann, iš halgaš hevur jųršina, loysa hana, so skal hann lata fimting meir enn viršiš, iš tś hevur sett hana ķ; so fęr hann hana ķ ogn. |
|
| 20 | Men um so er at hann loysir ikki jųršina og kortini selur einum ųšrum hana, so kann hon ikki loysast aftur; |
|
| 21 | tįiš tį fagnašarįriš kemur, og jųršin veršur leys, skal hon vera HARRANUM halgaš eins og bannlżst jųrš; hon skal hoyra prestinum til sum ogn hansara. |
|
| 22 | Halgar ein HARRANUM jųrš, iš hann hevur keypt, og sum ikki hoyrir til arvajųrš hansara, |
|
| 23 | so skal presturin rokna śt viršiš til nęsta fagnašarįr, og hann skal sama dagin lata taš, iš tś hevur mett hana til; taš skal vera HARRANUM halgaš. |
|
| 24 | Fagnašarįriš fellur jųršin so aftur til tann, iš hann keypti hana frį, og sum hevur óšalsręttin. |
|
| 25 | Tįiš tś setur okkurt ķ virši, skal taš altķš vera eftir halgidómsvektini; 20 gerur skulu vera ķ seklinum. |
|
| 26 | Men hitt frumborna av fęnum - taš, iš longu hoyrir HARRANUM til, viš taš at taš er frumboriš - taš mį eingin halga; taš veri nś krķatśr av neytum ella smįfęnum - taš er ogn HARRANS. |
|
| 27 | Men er taš av teimum óreinu dżrunum, so kann taš verša loyst, eftir sum tś hevur sett taš ķ virši - men fimtingur skal tį leggjast aftrat. Men veršur taš ikki loyst, so skal taš seljast fyri viršiš, iš tś hevur sett taš ķ. |
|
| 28 | Einki, sum bannlżst er, einki, sum onkur halgar HARRANUM av ogn sķni viš at lżsa taš ķ bann - taš veri nś fólk, fę ella arvajųrš - einki slķkt mį seljast ella loysast; alt, sum er lżst ķ bann, er hįheilagt; taš er ogn HARRANS. |
|
| 29 | Einki menniskja, sum lżst er ķ bann, mį loysast - hann skal lata lķv. |
|
| 30 | Ųll tķggjund av jųršini er ogn HARRANS, bęši av grųšini į markini og av įvųkstinum av trųunum; hon er HARRANUM halgaš. |
|
| 31 | Vil ein loysa aftur nakaš av tķggjund sķni, skal hann lata fimting meir enn viršiš. |
|
| 32 | Višvķkjandi allari tķggjund av neytum og av smįfęi, ųllum, iš kemur undir hiršastavin, skal tķggjundahvųrt krķatśr verša HARRANUM halgaš. |
|
| 33 | Ikki skal verša hugt eftir, um taš er gott ella vįnaligt, og ikki mį taš verša umbżtt; veršur taš umbżtt viš annaš krķatśr, skulu bęši tvey verša halgaš og kunnu ikki loysast aftur."" |
|
| 34 | - Hetta eru bošini, iš HARRIN gav Mósesi į Sinaifjalli og įlegši honum at kunngera Ķsraelsmonnum. |
|
|
