| 1 | HARRIN talaði framvegis við Móses og segði: |
|
| 2 | "Sig við Ísraelsmenn, at teir skulu lata teg fáa reina olju av stoyttum oljuberum til ljósastakan, so at lampurnar dagliga kunnu verða settar upp! |
|
| 3 | Í samkomutjaldinum, uttan fyri forhangið, sum hongur framman fyri vitnisburðin, har skal Áron gera tær í stand, so tær altíð kunnu brenna, frá kvøldi til morguns, fyri ásjón HARRANS; hetta skal vera tykkum ævig lóg, mann eftir mann. |
|
| 4 | Lampurnar á gullljósastakanum skal hann halda í standi fyri ásjón HARRANS, so tær kunnu brenna altíð. |
|
| 5 | Tú skalt taka fínt hveitimjøl og baka tólv køkur; tveir tíggjundapartar av efu skulu vera í hvørjari køku. |
|
| 6 | Tær skalt tú leggja í tvey røð, seks í hvørjum raði, á gullborðið fyri ásjón HARRANS. |
|
| 7 | Á hvørt raðið skalt tú leggja reint roykilsi; tað skal vera minningaroffur fyri breyðini, eldoffur til HARRAN. |
|
| 8 | Sabbatsdag eftir sabbatsdag, gjøgnum allar tíðir, skulu breyðini leggjast fram fyri ásjón HARRANS; tað skal vera gáva frá Ísraelsmonnum - ævigur sáttmáli. |
|
| 9 | Tey skulu Áron og synir hansara hava, og teir skulu eta tey á heiløgum staði; tí tey eru háheiløg og eru partur hansara av eldofrum HARRANS - ævigur rættur." |
|
| 10 | Ein maður, ið var sonur ísraelska kvinnu, men hevði egyptiskan faðir, fór einaferð út millum Ísraelsmenn. Tá fóru teir at klandrast har í tilhaldinum, hesin sonur ta ísraelsku kvinnuna og ein Ísraelsmaður; |
|
| 11 | og sonur ta ísraelsku kvinnuna spottaði navn HARRANS og bannaði tí. Hann varð tá leiddur til Móses. - Móðir hansara æt Selomit og var dóttir Dibri, av ætt Dans. |
|
| 12 | Teir settu hann fastan, inntil teir kundu fáa dóm hansara ásettan við orði frá HARRANUM. |
|
| 13 | Og HARRIN talaði við Móses og segði: |
|
| 14 | "Farið út um tilhaldið við spottaranum! Allir teir, ið hoyrdu, skulu leggja hendurnar á høvd hansara; síðani skal øll samkoman steina hann. |
|
| 15 | Við Ísraelsmenn skalt tú tala og siga: "Tann, ið bannar Gudi sínum, skal bøta fyri synd sína. |
|
| 16 | Tann, ið spottar navn HARRANS, skal lata lív; øll samkoman skal steina hann; veri hann nú fremmandur ella innføddur - hann skal verða steinaður, táið hann spottar navn HARRANS. |
|
| 17 | Drepur onkur menniskja, skal hann lata lív. |
|
| 18 | Men tann, ið drepur kríatúr av fænum, skal endurgjalda tað - livandi kríatúr fyri livandi kríatúr. |
|
| 19 | Voldir onkur næsta sínum kropsmein, so skal sama verða gjørt við hann, sum hann hevur gjørt: |
|
| 20 | Brot fyri brot, eyga fyri eyga, tonn fyri tonn; sama mein, ið hann hevur volt øðrum, skal hann sjálvur fáa. |
|
| 21 | Tann, ið drepur kríatúr av fænum, skal endurgjalda tað; men tann, ið drepur menniskja, skal lata lív. |
|
| 22 | Ein og sami rættur skal galda fyri tykkum; hann skal galda fyri hin fremmanda líka væl sum fyri hin innfødda; tí Eg eri HARRIN Gud tykkara!"" |
|
| 23 | Móses segði nú hetta við Ísraelsmenn, og teir fóru út um tilhaldið við spottaranum og steinaðu hann; Ísraelsmenn gjørdu, sum HARRIN hevði álagt Mósesi. |
|
|
