| 1 | Nú sá eg nýggjan himmal og nýggja jørð, tí hin fyrri himmalin og hin fyrra jørðin vóru farin burt; og havið var ikki longur. |
|
| 2 | Eg sá hin heilaga stað, hitt nýggja Jerúsalem, koma niður av Himli, frá Gudi, tilgjørdan sum brúður, ið er prýdd fyri brúðgómi sínum. |
|
| 3 | Og eg hoyrdi rødd frá hásætinum; hon segði: "Hygg, bústaður Guds er hjá menniskjunum! Hann skal búgva hjá teimum; tey skulu vera fólk Hansara, og Gud sjálvur skal vera hjá teimum og vera Gud teirra. |
|
| 4 | Hann skal turka hvørt tár av eygum teirra; deyðin skal ikki vera longur, og hvørki sorg, skríggj ella pína skal vera longur - tí hitt fyrra er farið." |
|
| 5 | Hann, sum í hásætinum sat, segði: "Hygg, Eg geri alt nýtt!" Og Hann segði við meg: "Skriva! Tí hesi orð eru trúverd og sonn." |
|
| 6 | Hann segði við meg: "Tað er gjørt! Eg eri alfa og omega, upphavið og endin. Eg skal geva hinum tysta at drekka fyri einki av keldu lívsvatnsins. |
|
| 7 | Tann, ið sigrar, skal arva hetta; Eg skal vera Gud hansara, og hann skal vera sonur Mín. |
|
| 8 | Men hini ræddu, hini ótrúgvu, hini viðurstyggiligu, manndráparar, siðloysingar, gandakallar, avgudadýrkarar og allir lygnarar - lutur teirra skal vera í sjónum, sum logar av eldi og svávuli - tað er hin annar deyðin." |
|
| 9 | Ein av hinum sjey einglunum, sum høvdu hinar sjey skálirnar, ið vóru fullar av hinum sjey síðstu plágunum, kom nú til mín, talaði við meg og segði: "Kom, eg skal vísa tær brúðrina, konu lambsins!" |
|
| 10 | Hann fór so - í andanum - við mær niðan á stórt, høgt fjall og vísti mær hin heilaga stað, Jerúsalem, ið kom niður av Himli, frá Gudi. |
|
| 11 | Hann hevði dýrd Guds, og hann skein sum dýrabarasti steinur, sum krystalklárur jaspissteinur. |
|
| 12 | Hann hevði stóran og høgan múr við tólv portrum; við portrini stóðu tólv einglar, og á portrunum vóru nøvn skrivað, nøvn hinna tólv ætta Ísraelssona. |
|
| 13 | Móti eystri vóru trý portur, móti norðri trý portur, móti suðri trý portur og móti vestri trý portur. |
|
| 14 | Múrur staðarins hevði tólv grundarsteinar, og á teimum stóðu nøvn hinna tólv ápostla lambsins. |
|
| 15 | Hann, ið tosaði við meg, hevði mál - gullrør - fyri at hann skuldi mála staðin, portur hansara og múr hansara. |
|
| 16 | Staðurin liggur í fýrhyrningi; longd og breidd hansara eru líka. - Hann máldi staðin við rørinum: 12 000 stadiur - longd, breidd og hædd hansara eru líka. |
|
| 17 | Hann máldi múr hansara: 144 alin eftir menniskjamáli - sum eisini er einglamál. |
|
| 18 | Múrur staðarins var laðaður av jaspis, og staðurin var reint gull, líkur reinum glasi. |
|
| 19 | Grundarsteinar staðarmúrsins vóru prýddir við alskyns dýrum steinum. Fyrsti grundarsteinurin var jaspis, annar safir, triði kalsedon, fjórði smaragd, |
|
| 20 | fimti sardonyks, sætti sardis, sjeyndi krýsolit, áttandi beryl, níggjundi topas, tíggjundi krýsopras, ellivti hýasint, tólvti ametyst. |
|
| 21 | Hini tólv portrini vóru tólv perlur; hvørt portrið fyri seg var úr eini perlu. Gøta staðarins var reint gull, sum klárt glas. |
|
| 22 | Eg sá einki tempul í honum; tí tempul hansara er Harrin Gud hin Alvaldi og lambið. |
|
| 23 | Staðnum tørvar ikki sól ella mána at lýsa sær, tí dýrd Guds lýsir hann upp, og lambið er ljós hansara. |
|
| 24 | Fólkasløgini skulu ganga í ljósi hansara, og kongar jarðarinnar skulu bera dýrd sína inn í hann. |
|
| 25 | Portur hansara skulu aldri verða stongd um dagin - tí nátt skal ikki vera har. |
|
| 26 | Dýrd og æra tjóðanna skal verða borin inn í hann. |
|
| 27 | Einki óreint skal koma inn í hann, og eingin, sum ger tað, ið viðurstyggiligt er, ella gongur við lygn - bert tey, sum skrivað eru í lívsbók lambsins. |
|
|
