| 1 | Eg sá nú dýr koma upp úr havinum; tað hevði tíggju horn og sjey høvd, á hornum sínum tíggju krúnur og á høvdum sínum nøvn gudsspottanar. |
|
| 2 | Dýrið, ið eg sá, líktist leopardi; føtur tess vóru sum føtur bjarnar, og muður tess sum leyvumuður. Drekin gav tí mátt sín, hásæti sítt og stórt vald. |
|
| 3 | Eg sá eitt av høvdum tess eins og sært til deyða; men ólívssár tess varð grøtt. Og øll jørðin fylgdi undrandi eftir dýrinum. |
|
| 4 | Tey tilbóðu drekan, tí hann hevði givið dýrinum vald, og tey tilbóðu dýrið og søgdu: "Hvør er dýrinum líkur, og hvør er mentur at berjast við tað!" |
|
| 5 | Muður varð tí givin, sum talaði stór orð og gudsspottanir, og tí varð givið vald at halda á 42 mánaðir. |
|
| 6 | Tað læt upp munn sín til spottanir móti Gudi, at spotta navn Hansara, bústað Hansara og tey, sum í Himli búgva. |
|
| 7 | Tí varð givið at berjast við hini heiløgu - og sigra tey; og tí varð givið vald yvir hvørji ætt, hvørjum fólki, hvørjum tungumáli og hvørji tjóð. |
|
| 8 | Øll, ið á jørðini búgva, skulu tilbiðja tað, hvør tann, ið ikki, frá tí heimurin varð grundaður, hevur navn sítt skrivað í lívsbók lambsins, ið dripið er. |
|
| 9 | Hevur onkur oyra - hann hoyri! |
|
| 10 | Um onkur herleiðir - hann skal verða herleiddur; drepur onkur við svørði - hann skal verða dripin við svørði. - Her ræður um tol og trúgv hinna heilagra! |
|
| 11 | Eg sá nú annað dýr koma upp - úr jørðini; tað hevði tvey horn eins og lamb, og tað talaði sum dreki. |
|
| 12 | Tað útinnir alt vald hins fyrra dýrs - fyri eygum tess; og tað ger, at jørðin og tey, sum á henni búgva, tilbiðja hitt fyrra dýrið, hvørs ólívssár varð grøtt. |
|
| 13 | Tað ger stór tekin, so at tað enntá fær eld at falla niður av himli á jørðina fyri eygum menniskjanna. |
|
| 14 | Við tekinunum, ið tí er givið at gera fyri eygum dýrsins, villleiðir tað tey, sum á jørðini búgva; tað sigur við tey, sum á jørðini búgva, at tey skulu gera mynd av dýrinum, ið fekk sárið av svørðinum - og livdi. |
|
| 15 | Tað fekk vald at geva mynd dýrsins anda, so at mynd dýrsins enntá kundi tala og gera, at øll, ið ikki vildu tilbiðja mynd dýrsins, skuldu verða dripin. |
|
| 16 | Tað fær øll, bæði smá og stór, bæði rík og fátæk, bæði fræls og trælir, at lata seta sær merki á høgru hond ella á pannuna, |
|
| 17 | so at eingin skal kunna keypa ella selja uttan tann, ið hevur merkið, navn dýrsins ella tal navns tess. |
|
| 18 | Her ræður um vísdóm! Tann, ið skil hevur, rokni út tal dýrsins! Tað er tal menniskja - tal tess er 666. |
|
|
