|
|
Nýggja Testamenti
|
Gamla Testamenti
|
| | Opinbering Jóhannesar | | Kapittul 5 | | | | 1 | Í høgru hond Hansara, sum í hásætinum sat, sá eg bókrullu, sum skrivað var á bæði innan og uttan, innsiglaða við sjey innsiglum. |
| 2 | Eg sá veldigan eingil, sum rópti við harðari rødd: "Hvør er verdur at lata upp bókrulluna og bróta innsigli hennara?" |
| 3 | Hvørki í Himlinum, á jørðini ella undir jørðini var nakar, sum kundi lata upp bókrulluna ella hyggja í hana. |
| 4 | Tá græt eg sárliga, tí eingin varð funnin verdur at lata upp bókrulluna ella hyggja í hana. |
| 5 | Men ein av hinum elstu segði við meg: "Grát ikki! Leyvan av ætt Juda, rótskot Dávids, hevur sigrað og kann lata upp bókrulluna og hini sjey innsigli hennara." |
| 6 | Tá sá eg mitt ímillum hásætið og hinar fýra verurnar og hinar elstu lamb standa, eins og dripið; tað hevði sjey horn og sjey eygu - tað eru hinir sjey andar Guds, ið sendir eru út um alla jørðina. |
| 7 | Tað kom og tók bókrulluna úr høgru hond Hansara, sum í hásætinum sat. |
| 8 | Táið tað tók bókrulluna, fullu hinar fýra verurnar og hinir 24 elstu niður fyri lambinum, hvørt við hørpu síni og við gullskálum, fullum av roykilsi, sum er bønir hinna heiløgu. |
| 9 | Tey sungu nýggjan song og søgdu: "Verdur ert Tú at taka bókrulluna og lata upp innsigli hennara, tí Tú vart dripin og keypti við blóði Tínum Gudi menniskju av øllum ættum, tungumálum, fólkum og fólkasløgum |
| 10 | og gjørdi tey til kongaríki og prestar fyri Gudi okkara; tey skulu vera kongar á jørðini!" |
| 11 | Og eg sá; og eg hoyrdi rødd mangra eingla rundan um hásætið, verurnar og hinar elstu; tal teirra var 10 000 ferðir 10 000 og 1000 ferðir 1000. |
| 12 | Teir søgdu við harðari rødd: "Verdigt er lambið, hitt dripna, at fáa mátt, ríkdóm, vísdóm, styrki, heiður, dýrd og signing!" |
| 13 | Og hvønn skapning, sum er í Himlinum, á jørðini, undir jørðini og á havinum, ja, alt, sum teimum er í, hoyrdi eg siga: "Honum, sum í hásætinum situr, og lambinum tilhoyrir signingin, heiðurin, dýrdin og mátturin í aldur og allar ævir!" |
| 14 | - Og hinar fýra verurnar søgdu: "Amen!" - Og hinir elstu fullu niður og tilbóðu. |
| |
|
|
|
|
|
|