| 1 | Táið Hann nú fór longur, sá Hann mann, ið var føddur blindur. |
|
| 2 | Lærisveinar Hansara spurdu Hann tá: "Rabbi, hvør hevur syndað, hesin ella foreldur hansara, síðani hann skuldi verða føddur blindur?" |
|
| 3 | Jesus svaraði: "Hvørki hann ella foreldur hansara hava syndað; nei, hetta varð so, fyri at verk Guds skulu verða opinberað á honum. |
|
| 4 | Eg má gera verk Hansara, sum hevur sent Meg, so leingi sum dagur er; náttin kemur - táið eingin kann arbeiða. |
|
| 5 | So leingi sum Eg eri í heiminum, eri Eg ljós heimsins." |
|
| 6 | Táið Hann hetta hevði sagt, spýtti Hann á jørðina, gjørdi deiggj av spýttinum og smurdi deiggið á eygu hansara. |
|
| 7 | Og Hann segði við hann: "Far avstað og vaska tær í Siloamshyli!" (Siloam er útlagt: Sendur). Hann fór tá avstað og vaskaði sær og kom aftur síggjandi. |
|
| 8 | Tá søgdu grannarnir og tey, sum áður høvdu verið von at síggja hann sum biddara: "Er hetta ikki hann, ið sat og biddaði?" |
|
| 9 | Summi søgdu: "Tað er hann!" Men onnur søgdu: "Nei, hann líkist honum!" Sjálvur segði hann: "Tað eri eg!" |
|
| 10 | Tá søgdu tey við hann: "Hvussu vórðu eygu tíni latin upp?" |
|
| 11 | Hann svaraði: "Maðurin, sum kallast Jesus, gjørdi deiggj og smurdi tað á eygu míni og segði við meg: "Far til Siloam og vaska tær!" Táið eg so fór avstað og vaskaði mær, fekk eg sjónina." |
|
| 12 | Tey søgdu við hann: "Hvar er Hann?" Hann svaraði: "Tað veit eg ikki." |
|
| 13 | Tá fóru tey til Fariseararnar við honum, sum blindur hevði verið. |
|
| 14 | Men tað var sabbatur, tann dagin Jesus gjørdi deiggið og læt upp eygu hansara. |
|
| 15 | Fariseararnir spurdu hann nú á sama hátt, hvussu hann hevði fingið sjónina. Hann svaraði teimum: "Hann legði deiggj á eygu míni, og eg vaskaði mær, og nú síggi eg." |
|
| 16 | Tá søgdu nakrir av Farisearunum: "Hesin maður er ikki frá Gudi, síðani Hann heldur ikki sabbatin!" Aðrir søgdu: "Hvussu kann maður, sum syndari er, gera slík tekin!" Teir komu tá ikki ásamt. |
|
| 17 | So søgdu teir uppaftur við hin blinda: "Hvat sigur tú um Hann, við tað at Hann hevur latið upp eygu tíni?" Hann svaraði: "Hann er profetur!" |
|
| 18 | Nú trúðu Jødarnir ikki um hann, at hann hevði verið blindur og hevði fingið sjónina, fyrrenn teir fingu sent boð eftir foreldrum hansara, sum sjónina hevði fingið. |
|
| 19 | Teir spurdu so tey: "Er hetta sonur tykkara, sum tit siga, er føddur blindur? Hvussu ber tað tá til, at hann sær nú?" |
|
| 20 | Foreldur hansara svaraðu teimum: "Vit vita, at hetta er sonur okkara, og at hann er føddur blindur. |
|
| 21 | Men hvussu tað hevur gingið til, at hann sær nú, vita vit ikki, ei heldur, hvør ið hevur latið upp eygu hansara. Spyrjið hann - hann er nóg gamal, hann má sjálvur svara fyri seg!" |
|
| 22 | - Hetta søgdu foreldur hansara, tí tey óttaðust Jødarnar; tí Jødarnir vóru longu komnir ásamt um, at ein og hvør, ið játtaði Hann sum Kristus, skuldi verða koyrdur úr sýnagoguni. |
|
| 23 | Tí søgdu foreldur hansara: "Hann er nóg gamal, spyrjið hann sjálvan!" |
|
| 24 | Teir sendu nú aðru ferð boð eftir manninum, ið blindur hevði verið, og søgdu við hann: "Gev Gudi dýrdina! Vit vita, at hesin maður er syndari!" |
|
| 25 | Hann svaraði: "Um Hann er syndari, veit eg ikki; eitt veit eg, at eg, sum var blindur, síggi nú!" |
|
| 26 | Teir søgdu nú aftur við hann: "Hvat gjørdi Hann við teg? Hvussu læt Hann upp eygu tíni?" |
|
| 27 | Hann svaraði teimum: "Eg havi longu sagt tykkum tað, og tit lurtaðu ikki eftir! Hví vilja tit hoyra tað uppaftur? Ætla tit við at verða lærisveinar Hansara?" |
|
| 28 | Tá skeldaðu teir hann og søgdu: "Tú ert lærisveinur Hansara! Vit eru lærisveinar Mósesar. |
|
| 29 | Við Móses hevur Gud talað, tað vita vit, men hesin - hvaðani Hann er, vita vit ikki." |
|
| 30 | Maðurin svaraði teimum: "Tað er tó løgið, at tit ikki vita, hvaðani Hann er - og Hann hevur latið upp eygu míni! |
|
| 31 | Vit vita, at Gud hoyrir ikki syndarar; men óttast onkur Hann og ger vilja Hansara - hann hoyrir Hann. |
|
| 32 | Tað er óhoyrt, so leingi heimurin hevur staðið, at nakar hevur latið upp eygu eins, ið var føddur blindur. |
|
| 33 | Var hesin ikki frá Gudi, kundi Hann einki gjørt." |
|
| 34 | Teir svaraðu honum: "Tú, sum ert føddur í synd, allur sum tú ert, tú ætlar at læra okkum!" Og teir róku hann út. |
|
| 35 | Jesus fekk at frætta, at teir høvdu rikið hann út, og táið Hann hitti hann, segði Hann við hann: "Trýrt tú á Son Guds?" |
|
| 36 | Hann svaraði: "Hvør er Hann, Harri - so eg fái trúð á Hann?" |
|
| 37 | Jesus segði við hann: "Tú hevur sæð Hann; tað er Hann, sum talar við teg!" |
|
| 38 | Tá segði hann: "Eg trúgvi, Harri!" og fall niður fyri Honum. |
|
| 39 | Jesus segði: "Til dóm eri Eg komin í henda heim, fyri at tey, sum ikki síggja, skulu fáa sjón, og tey, sum síggja, skulu verða blind." |
|
| 40 | Nakrir av Farisearunum, sum hjá Honum vóru, hoyrdu hetta, og teir søgdu við Hann: "Vit eru kanska blindir við!" |
|
| 41 | Jesus svaraði teimum: "Vóru tit blindir, høvdu tit ikki synd; men nú siga tit: "Vit síggja!" - Tí verður synd tykkara verandi." |
|
|
