Leita ķ Bķbliuni
Vķškaš leiting        Leitihjįlp





       Nżggja Testamenti        Gamla Testamenti
Nżggja Testamenti
Evangeliiš eftir Jóhannes
Kapittul 15
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19
20 21
1 "Eg eri hitt sanna vķntręiš, og Fašir Mķn er vķngaršsmašurin.
2 Hvųrja grein į Męr, sum ikki ber įvųkst, tekur Hann burtur, og hvųrja, sum ber įvųkst, reinsar Hann, so hon skal bera meiri įvųkst.
3 Tit eru longu reinir - viš oršinum, iš Eg havi talaš til tykkara.
4 Veršiš ķ Męr, so verši Eg ķ tykkum! Eins og greinin kann ikki bera įvųkst av sęr sjįlvari, men bert, tįiš hon veršur verandi į vķntręnum, so kunnu tit taš heldur ikki, uttan tit verša verandi ķ Męr.
5 Eg eri vķntręiš, tit eru greinarnar. Tann, sum veršur ķ Męr, og sum Eg verši ķ, ber nógvan įvųkst; tķ skildir frį Męr kunnu tit einki gera.
6 Tann, sum ikki veršur ķ Męr, veršur kastašur śt sum grein og fųlnar; tęr verša sankašar saman og kastašar ķ eldin og brenna.
7 Verša tit ķ Męr, og verša orš Mķni ķ tykkum, tį bišiš um, hvat tit so vilja, og tit skulu fįa taš!
8 Ķ tķ veršur Fašir Mķn dżrmętur, at tit bera nógvan įvųkst og verša lęrisveinar Mķnir.
9 Eins og Faširin hevur elskaš Meg, so havi Eg elskaš tykkum; veršiš ķ kęrleika Mķnum!
10 Halda tit boš Mķni, verša tit verandi ķ kęrleika Mķnum, eins og Eg havi hildiš boš Faširs Mķns og verši verandi ķ kęrleika Hansara.
11 Hetta havi Eg talaš til tykkara, fyri at gleši Mķn kann vera ķ tykkum, og gleši tykkara kann verša fullkomin.
12 Hetta er boš Mķtt, at tit skulu elska hvųr annan, eins og Eg havi elskaš tykkum.
13 Eingin hevur stųrri kęrleika, enn at hann gevur lķv sķtt fyri vinir sķnar.
14 Gera tit taš, sum Eg gevi tykkum boš um, eru tit vinir Mķnir.
15 Eg kalli tykkum ikki longur tęnarar; tķ tęnarin veit ikki, hvat harri hansara ger; nei, tykkum havi Eg kallaš vinir; tķ alt taš, sum Eg havi hoyrt av Fašir Mķnum, havi Eg kunngjųrt tykkum.
16 Tit hava ikki śtvalt Meg, nei, Eg havi śtvalt tykkum; og Eg havi sett tykkum til taš, at tit skulu fara śt og bera įvųkst, og įvųkstur tykkara skal vara viš, so Faširin kann geva tykkum alt, sum tit bišja Hann um ķ navni Mķnum.
17 Hetta er boš Mķtt, at tit skulu elska hvųr annan.
18 Tįiš heimurin hatar tykkum, skulu tit vita, at hann hevur hataš Meg, įšrenn hann hataši tykkum.
19 Vóru tit av heiminum, hevši heimurin elskaš sķtt egna; men viš taš at tit eru ikki av heiminum - nei, Eg havi śtvalt tykkum śr heiminum - tķ hatar heimurin tykkum.
20 Minnist oršiš, Eg segši viš tykkum: "Tęnarin er ikki stųrri enn harri hansara"! Hava tey sųkt at Męr, fara tey at sųkja at tykkum viš; hava tey hildiš orš Mķtt, fara tey at halda tykkara viš.
21 Alt hetta fara tey at gera viš tykkum fyri navns Mķns skuld - tķ tey kenna ikki Hann, sum hevur sent Meg.
22 Var Eg ikki komin og hevši talaš til teirra, hųvdu tey ikki synd; men nś hava tey onga avsakan fyri synd sķna.
23 Tann, iš hatar Meg, hatar Fašir Mķn viš!
24 Hevši Eg ikki gjųrt tey verk millum teirra, sum eingin annar hevur gjųrt, hųvdu tey ikki synd; men nś hava tey sęš tey og tó hataš bęši Meg og Fašir Mķn.
25 Men oršiš mįtti jś ganga śt, sum skrivaš er ķ lóg teirra: "Tey hatašu Meg viš ongari grund."
26 Men tįiš Talsmašurin kemur, sum Eg skal senda tykkum frį Faširinum, Andi sannleikans, sum śt gongur frį Faširinum - Hann skal vitna um Meg.
27 Og eisini tit skulu vitna; tķ tit hava veriš viš Męr frį upphavi."