1 | "Eg eri hitt sanna vķntręiš, og Fašir Mķn er vķngaršsmašurin. |
|
2 | Hvųrja grein į Męr, sum ikki ber įvųkst, tekur Hann burtur, og hvųrja, sum ber įvųkst, reinsar Hann, so hon skal bera meiri įvųkst. |
|
3 | Tit eru longu reinir - viš oršinum, iš Eg havi talaš til tykkara. |
|
4 | Veršiš ķ Męr, so verši Eg ķ tykkum! Eins og greinin kann ikki bera įvųkst av sęr sjįlvari, men bert, tįiš hon veršur verandi į vķntręnum, so kunnu tit taš heldur ikki, uttan tit verša verandi ķ Męr. |
|
5 | Eg eri vķntręiš, tit eru greinarnar. Tann, sum veršur ķ Męr, og sum Eg verši ķ, ber nógvan įvųkst; tķ skildir frį Męr kunnu tit einki gera. |
|
6 | Tann, sum ikki veršur ķ Męr, veršur kastašur śt sum grein og fųlnar; tęr verša sankašar saman og kastašar ķ eldin og brenna. |
|
7 | Verša tit ķ Męr, og verša orš Mķni ķ tykkum, tį bišiš um, hvat tit so vilja, og tit skulu fįa taš! |
|
8 | Ķ tķ veršur Fašir Mķn dżrmętur, at tit bera nógvan įvųkst og verša lęrisveinar Mķnir. |
|
9 | Eins og Faširin hevur elskaš Meg, so havi Eg elskaš tykkum; veršiš ķ kęrleika Mķnum! |
|
10 | Halda tit boš Mķni, verša tit verandi ķ kęrleika Mķnum, eins og Eg havi hildiš boš Faširs Mķns og verši verandi ķ kęrleika Hansara. |
|
11 | Hetta havi Eg talaš til tykkara, fyri at gleši Mķn kann vera ķ tykkum, og gleši tykkara kann verša fullkomin. |
|
12 | Hetta er boš Mķtt, at tit skulu elska hvųr annan, eins og Eg havi elskaš tykkum. |
|
13 | Eingin hevur stųrri kęrleika, enn at hann gevur lķv sķtt fyri vinir sķnar. |
|
14 | Gera tit taš, sum Eg gevi tykkum boš um, eru tit vinir Mķnir. |
|
15 | Eg kalli tykkum ikki longur tęnarar; tķ tęnarin veit ikki, hvat harri hansara ger; nei, tykkum havi Eg kallaš vinir; tķ alt taš, sum Eg havi hoyrt av Fašir Mķnum, havi Eg kunngjųrt tykkum. |
|
16 | Tit hava ikki śtvalt Meg, nei, Eg havi śtvalt tykkum; og Eg havi sett tykkum til taš, at tit skulu fara śt og bera įvųkst, og įvųkstur tykkara skal vara viš, so Faširin kann geva tykkum alt, sum tit bišja Hann um ķ navni Mķnum. |
|
17 | Hetta er boš Mķtt, at tit skulu elska hvųr annan. |
|
18 | Tįiš heimurin hatar tykkum, skulu tit vita, at hann hevur hataš Meg, įšrenn hann hataši tykkum. |
|
19 | Vóru tit av heiminum, hevši heimurin elskaš sķtt egna; men viš taš at tit eru ikki av heiminum - nei, Eg havi śtvalt tykkum śr heiminum - tķ hatar heimurin tykkum. |
|
20 | Minnist oršiš, Eg segši viš tykkum: "Tęnarin er ikki stųrri enn harri hansara"! Hava tey sųkt at Męr, fara tey at sųkja at tykkum viš; hava tey hildiš orš Mķtt, fara tey at halda tykkara viš. |
|
21 | Alt hetta fara tey at gera viš tykkum fyri navns Mķns skuld - tķ tey kenna ikki Hann, sum hevur sent Meg. |
|
22 | Var Eg ikki komin og hevši talaš til teirra, hųvdu tey ikki synd; men nś hava tey onga avsakan fyri synd sķna. |
|
23 | Tann, iš hatar Meg, hatar Fašir Mķn viš! |
|
24 | Hevši Eg ikki gjųrt tey verk millum teirra, sum eingin annar hevur gjųrt, hųvdu tey ikki synd; men nś hava tey sęš tey og tó hataš bęši Meg og Fašir Mķn. |
|
25 | Men oršiš mįtti jś ganga śt, sum skrivaš er ķ lóg teirra: "Tey hatašu Meg viš ongari grund." |
|
26 | Men tįiš Talsmašurin kemur, sum Eg skal senda tykkum frį Faširinum, Andi sannleikans, sum śt gongur frį Faširinum - Hann skal vitna um Meg. |
|
27 | Og eisini tit skulu vitna; tķ tit hava veriš viš Męr frį upphavi." |
|
|