| 1 | "Hetta havi Eg talað til tykkara, fyri at einki skal verða tykkum til ástoyt. |
|
| 2 | Teir skulu koyra tykkum úr sýnagogunum, ja, tann tíð skal koma, táið hvør tann, ið drepur tykkum, fer at halda seg dýrka Gud við tí. |
|
| 3 | Hetta fara teir at gera, tí teir kenna hvørki Faðirin ella Meg. |
|
| 4 | Eg havi talað hetta til tykkara, fyri at tit, táið tíðin kemur, skulu minnast, at Eg havi sagt tykkum tað; men hetta segði Eg tykkum ikki frá upphavi, tí Eg var hjá tykkum. |
|
| 5 | Nú fari Eg burtur til Hansara, sum hevur sent Meg, og eingin av tykkum spyr Meg: "Hvar fert Tú?" |
|
| 6 | Men hjarta tykkara er vorðið fult av sorg, tí Eg havi talað hetta til tykkara. |
|
| 7 | Tó, Eg sigi tykkum sannleikan: Tað er tykkum til gagn, at Eg fari burtur; tí fari Eg ikki burtur, kemur Talsmaðurin ikki til tykkara, men fari Eg burtur, skal Eg senda tykkum Hann. |
|
| 8 | Táið Hann kemur, skal Hann sannføra heimin um synd, rættvísi og dóm - |
|
| 9 | um synd, tí tey trúgva ikki á Meg, |
|
| 10 | um rættvísi, tí Eg fari til Faðir Mín, og tit síggja Meg ikki longur, |
|
| 11 | um dóm, tí høvdingin yvir hesum heimi er dømdur. |
|
| 12 | Eg havi nógv at siga tykkum enn, men tit fáa ikki borið tað nú. |
|
| 13 | Men táið Hann, Andi sannleikans, kemur, skal Hann leiða tykkum í allan sannleikan. Tí Hann skal ikki tala av Sær sjálvum, nei, tað, sum Hann hoyrir, skal Hann tala, og tað, sum koma skal, fer Hann at kunngera tykkum. |
|
| 14 | Hann skal dýrmeta Meg, tí Hann skal taka av Mínum og kunngera tykkum. |
|
| 15 | Alt, sum Faðirin hevur, er Mítt; tí segði Eg, at Hann skal taka av Mínum og kunngera tykkum. |
|
| 16 | Lítla stund, so síggja tit Meg ikki longur, og aftur lítla stund, so skulu tit síggja Meg!" |
|
| 17 | Tá søgdu nakrir av lærisveinum Hansara hvør við annan: "Hvat er hetta, Hann sigur við okkum: "Lítla stund, so síggja tit Meg ikki, og aftur lítla stund, so skulu tit síggja Meg", og: "Eg fari til Faðirin"?" |
|
| 18 | Teir søgdu tá: "Hvat er hetta, Hann sigur: "Lítla stund"? Vit skilja ikki, hvat Hann meinir." |
|
| 19 | Jesus vitsti, at teir fóru at spyrja Hann, og Hann segði við teir: "Tit tala hvør við annan um hetta, sum Eg segði: "Lítla stund, so síggja tit Meg ikki, og aftur lítla stund, so skulu tit síggja Meg!" |
|
| 20 | Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Tit skulu gráta og vena tykkum, men heimurin skal gleðast; tit skulu hava sorg, men sorg tykkara skal vendast í gleði. |
|
| 21 | Táið kvinnan eigur, hevur hon sorg, tí tími hennara er komin; men táið hon hevur átt barnið, minnist hon ikki longur angist sína av gleði um, at menniskja er borið í heim. |
|
| 22 | Soleiðis hava eisini tit nú sorg, men Eg skal síggja tykkum aftur, og hjarta tykkara skal gleðast, og eingin tekur gleði tykkara frá tykkum. |
|
| 23 | Tann dag fara tit einki at spyrja Meg um. Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tykkum: Hvat tit so biðja Faðirin um, skal Hann geva tykkum í navni Mínum. |
|
| 24 | Higartil hava tit einki biðið um í navni Mínum. Biðið, og tit skulu fáa, fyri at gleði tykkara kann verða fullkomin! |
|
| 25 | Hetta havi Eg talað til tykkara í líknilsum; tann tíð kemur, táið Eg ikki longur skal tala til tykkara í líknilsum, men beint fram siga tykkum frá Faðirinum. |
|
| 26 | Tann dag skulu tit biðja í navni Mínum, og Eg sigi ikki við tykkum, at Eg skal biðja Faðirin fyri tykkum; |
|
| 27 | tí Faðirin elskar tykkum sjálvur, aftur fyri at tit hava elskað Meg og trúð, at Eg eri gingin út frá Gudi. |
|
| 28 | Eg gekk út frá Faðirinum og eri komin í heimin; Eg fari úr aftur heiminum og fari til Faðirin." |
|
| 29 | Tá søgdu lærisveinar Hansara: "Nú talar Tú beint fram og sigur einki líknilsi! |
|
| 30 | Nú vita vit, at Tú veitst alt og hevur ikki fyri neyðini, at nakar spyr Teg; tí trúgva vit, at Tú ert gingin út frá Gudi." |
|
| 31 | Jesus svaraði teimum: "Nú trúgva tit! |
|
| 32 | Men tann stund kemur - og hon er komin - táið tit skulu verða spjaddir hvør til sítt og lata Meg einsamallan; tó, Eg eri ikki einsamallur, tí Faðirin er við Mær. |
|
| 33 | Hetta havi Eg talað til tykkara, fyri at tit skulu hava frið í Mær. Í heiminum hava tit trongd, men verið hugreystir - Eg havi sigrað yvir heiminum!" |
|
|
