|
|
|
|
Nýggja Testamenti
|
Gamla Testamenti
|
| | | Evangeliið eftir Jóhannes | | | Kapittul 21 | | | | | 1 | Eftir hetta opinberaði Jesus Seg aftur fyri lærisveinunum við Tiberiasvatn. Hann opinberaði Seg soleiðis: |
| | 2 | Símun Pætur, Tummas, sum kallaðist Tvíburi, Natanael úr Kana í Galilea, synir Zebedeus, og tveir aðrir av lærisveinum Hansara vóru saman. |
| | 3 | Símun Pætur segði tá við teir: "Eg fari út at fiska." Teir søgdu við hann: "Eisini vit koma við tær." So fóru teir avstað og fóru í bátin; men ta náttina fingu teir einki. |
| | 4 | Táið nú morgunin var komin, stóð Jesus á strondini; tó vitstu lærisveinarnir ikki, at tað var Jesus. |
| | 5 | Jesus segði tá við teir: "Børn, hava tit nakað at eta?" Teir svaraðu Honum: "Nei." |
| | 6 | Hann segði við teir: "Setið út garnið høgrumegin bátin, so skulu tit fáa!" Teir settu tað tá út, og nú vóru teir ikki mentir at draga tað upp, so nógvur fiskur var í tí. |
| | 7 | Lærisveinurin, ið Jesus elskaði, segði tá við Pætur: "Tað er Harrin!" Táið Símun Pætur hoyrdi, at tað var Harrin, bant hann kyrtil sín um seg - tí hann var nakin - og leyp út í vatnið. |
| | 8 | Men hinir lærisveinarnir komu við bátinum - tí teir vóru ikki langt frá landi, bert einar 200 alin - og teir sleipaðu garnið við fiskinum eftir sær. |
| | 9 | Táið teir nú komu á land, sóu teir kolgløður liggja har og fisk á teimum, og breyð. |
| | 10 | Jesus segði við teir: "Komið higar við fiski av tí, sum tit fingu nú!" |
| | 11 | Tá fór Símun Pætur í bátin og dró garnið á land, fult av stórum fiski, 153; og tó at so mangir vóru, skrædnaði garnið ikki. |
| | 12 | Jesus segði við teir: "Komið higar og fáið tykkum at eta!" Men eingin av lærisveinunum vágaði sær at spyrja Hann: "Hvør ert Tú?" Tí teir skiltu, at tað var Harrin. |
| | 13 | Jesus kom tá og tók breyðið og gav teimum tað, somuleiðis fiskin. |
| | 14 | Hetta var nú triðja ferðin, Jesus opinberaði Seg fyri lærisveinum Sínum, eftir at Hann var risin upp frá hinum deyðu. |
| | 15 | Táið teir høvdu etið, segði Jesus við Símun Pætur: "Símun, sonur Jóhannes, elskar tú Meg, meir enn hesir?" Hann svaraði Honum: "Ja, Harri, Tú veitst, at eg havi Teg kæran!" Tá segði Hann við hann: "Føð lomb Míni!" |
| | 16 | Uppaftur segði Hann við hann, aðru ferð: "Símun, sonur Jóhannes, elskar tú Meg?" Hann svaraði Honum: "Ja, Harri, Tú veitst, at eg havi Teg kæran!" Tá segði Hann við hann: "Ver hirði hjá seyði Mínum!" |
| | 17 | Hann segði triðju ferð við hann: "Símun, sonur Jóhannes, hevur tú Meg kæran?" Pætur varð tungur, tí Hann triðju ferð segði við hann: "Hevur tú Meg kæran?" og hann segði við Hann: "Harri, Tú veitst alt, Tú veitst, at eg havi Teg kæran!" Tá segði Jesus við hann: "Føð seyð Mín! |
| | 18 | Sanniliga, sanniliga, sigi Eg tær: Táið tú vart yngri, gyrdi tú teg sjálvur og fórt, hagar tú vildi; men táið tú verður gamal, skalt tú rætta út hendur tínar, og annar skal gyrða teg og leiða teg, hagar tú ikki vilt." |
| | 19 | Hetta segði Hann fyri at vísa, á hvønn hátt hann skuldi doyggja fyri at dýrmeta Gud. Og táið Hann hevði sagt hetta, segði Hann við hann: "Fylg Mær!" |
| | 20 | Pætur vendi sær og sá, at lærisveinurin, sum Jesus elskaði, kom aftaná, hann, sum lá við bróst Hansara við kvøldmáltíðina og segði: "Harri! Hvør er tann, ið svíkur Teg?" |
| | 21 | Táið Pætur nú sá hann, segði hann við Jesus: "Harri, hvussu verður tá við hesum?" |
| | 22 | Jesus svaraði honum: "Um Eg vil, at hann skal liva, inntil Eg komi, hvat kemur tær við tað! Fylg tú Mær!" |
| | 23 | Tí kom hetta orðið út ímillum brøðurnar: "Hesin lærisveinur doyr ikki!" Og Jesus hevði tó ikki sagt við hann, at hann skuldi ikki doyggja, men: "Um Eg vil, at hann skal liva, inntil Eg komi, hvat kemur tær við tað!" |
| | 24 | Hetta er lærisveinurin, ið vitnar um hetta og hevur skrivað hetta; og vit vita, at vitnisburður hansara er sannur. |
| | 25 | Men eisini er mangt annað, sum Jesus hevur gjørt; skuldi tað verðið skrivað, hvørt fyri seg, haldi eg, at allur heimurin hevði ikki rúmað bókunum, ið tá høvdu verðið skrivaðar. |
| |
|
|
|
|
|
|
