| 1 | Fyrsta dagin í vikuni kom Maria Magdalena tíðliga til grøvina, meðan enn var myrkt; hon sá tá, at steinurin var tikin frá grøvini. |
|
| 2 | Tá leyp hon avstað og kom til Símun Pætur og hin lærisveinin, hann, sum Jesus elskaði, og segði við teir: "Teir hava tikið Harran úr grøvini, og vit vita ikki, hvar teir hava lagt Hann!" |
|
| 3 | Pætur og hin lærisveinurin fóru tá avstað og komu til grøvina. |
|
| 4 | Teir lupu báðir avstað saman; men hin lærisveinurin rann undan, skjótari enn Pætur, og kom fyrr til grøvina. |
|
| 5 | Táið hann boygdi seg niður, sá hann línklæðini liggja har; men hann fór tó ikki inn. |
|
| 6 | Nú kom Símun Pætur - sum var aftan á honum; hann fór inn í grøvina og sá, at línklæðini lógu har, |
|
| 7 | og at sveittadúkurin, sum hevði verið á høvdi Hansara, lá ikki saman við línklæðunum, men lá samanlagdur á øðrum staði, fyri seg sjálvan. |
|
| 8 | Tá fór eisini hin lærisveinurin inn, hann, sum fyrr var komin til grøvina; og hann sá og trúði. |
|
| 9 | Tí enn skiltu teir ikki skriftina, at Hann skuldi rísa upp frá hinum deyðu. |
|
| 10 | Lærisveinarnir fóru tá heimaftur til sín sjálvs. |
|
| 11 | Men Maria stóð uttanfyri við grøvina og græt. Sum hon nú græt, boygdi hon seg niður og hugdi inn í grøvina; |
|
| 12 | hon sá tá tveir einglar í hvítum klæðum sita, annan við høvdalagið og annan við fótalagið, har sum likam Jesusar hevði ligið. |
|
| 13 | Teir søgdu við hana: "Kvinna, hví grætur tú?" Hon svaraði teimum: "Tí teir hava tikið Harra mín, og eg veit ikki, hvar teir hava lagt Hann!" |
|
| 14 | Táið hon hetta hevði sagt, vendi hon sær og sá Jesus standa har; men hon vitsti ikki, at tað var Jesus. |
|
| 15 | Jesus segði við hana: "Kvinna, hví grætur tú? Hvørjum leitar tú eftir?" Hon helt tað vera urtagarðsmannin og segði við Hann: "Harri, hevur Tú borið Hann burt, so sig mær, hvar Tú hevur lagt Hann, so skal eg taka Hann!" |
|
| 16 | Jesus segði við hana: "Maria!" Tá vendi hon sær og segði við Hann á hebraiskum: "Rabbuni!" (tað er meistari). |
|
| 17 | Jesus segði við hana: "Nem ikki við Meg! Eg eri ikki enn farin upp til Faðir Mín; nei, far til brøður Mínar og sig við teir, at Eg fari upp til Faðir Mín og Faðir tykkara, til Gud Mín og Gud tykkara!" |
|
| 18 | Maria Magdalena fór og segði lærisveinunum: "Eg havi sæð Harran!" - og at Hann hevði sagt hetta við hana. |
|
| 19 | Táið nú kvøldið var komið henda dagin, fyrsta dagin í vikuni, og dyrnar vóru stongdar, har sum lærisveinarnir vóru, av ótta fyri Jødunum, kom Jesus og stóð mitt ímillum teirra og segði við teir: "Friður veri við tykkum!" |
|
| 20 | Táið Hann hetta hevði sagt, vísti Hann teimum hendur Sínar og síðu Sína. Tá vórðu lærisveinarnir glaðir - táið teir sóu Harran. |
|
| 21 | Jesus segði tá aftur við teir: "Friður veri við tykkum! Sum Faðirin hevur sent Meg, sendi Eg tykkum." |
|
| 22 | Táið Hann hetta hevði sagt, andaði Hann á teir og segði við teir: "Takið ímóti Heilaga Andanum! |
|
| 23 | Fyrigeva tit einum syndirnar, eru tær honum fyrigivnar; nokta tit einum fyrigeving, er hon honum noktað." |
|
| 24 | Men Tummas, hann, sum kallaðist Tvíburi - ein av hinum tólv - var ikki saman við teimum, táið Jesus kom. |
|
| 25 | Hinir lærisveinarnir søgdu nú við hann: "Vit hava sæð Harran!" Men hann svaraði teimum: "Fái eg ikki at síggja naglamerkini í hondum Hansara, og sleppi eg ikki at stinga fingur mín í naglamerkini og stinga hond mína í síðu Hansara, vil eg als ikki trúgva tí!" |
|
| 26 | Átta dagar eftir vóru lærisveinar Hansara aftur inni har, og Tummas við teimum. Tá kom Jesus, meðan dyrnar vóru stongdar, og stóð mitt ímillum teirra og segði: "Friður veri við tykkum!" |
|
| 27 | So segði Hann við Tummas: "Rætt fingur tín higar - hygg hendur Mínar! Rætt hond tína higar og stikk hana í síðu Mína! Og ivast ikki, men trúgv!" |
|
| 28 | Tummas svaraði Honum: "Harri mín og Gud mín!" |
|
| 29 | Jesus segði við hann: "Av tí at tú hevur sæð Meg, trýrt tú! Sæl eru tey, sum ikki hava sæð og tó trúgva!" |
|
| 30 | - Eisini mong onnur tekin, sum ikki eru skrivað í hesi bók, gjørdi Jesus fyri eygum lærisveina Sína. |
|
| 31 | Men hesi eru skrivað, fyri at tit skulu trúgva, at Jesus er Kristus, Sonur Guds, og fyri at tit - við at trúgva - skulu hava lív í navni Hansara. |
|
|
