| 1 | Táið Jesus hevði sagt hetta, fór Hann út við lærisveinum Sínum um Kedronsløk; har var urtagarður, og inn í hann fór Hann við lærisveinum Sínum. |
|
| 2 | Judas, sum sveik Hann, kendi eisini staðið; tí har kom Jesus ofta saman við lærisveinum Sínum. |
|
| 3 | Judas hevði nú fingið vaktina við sær og tænarar frá høvuðsprestunum og Farisearunum, og kom hagar við kyndlum, lampum og vápnum. |
|
| 4 | Við tað at Jesus nú vitsti alt, ið koma skuldi yvir Hann, gekk Hann fram og segði við teir: "Hvørjum leita tit eftir?" |
|
| 5 | Teir svaraðu Honum: "Jesusi úr Nazaret." Jesus segði við teir: "Tað eri Eg." - Eisini Judas, sum sveik Hann, stóð har hjá teimum. |
|
| 6 | Táið Hann nú segði við teir: "Tað eri Eg," fóru teir aftur eftir hæli og fullu til jarðar. |
|
| 7 | Hann spurdi teir tá uppaftur: "Hvørjum leita tit eftir?" Teir svaraðu: "Jesusi úr Nazaret." |
|
| 8 | Jesus segði: "Eg segði tykkum jú, at tað eri Eg! Er tað tá eftir Mær, tit leita, so latið hesar fara!" |
|
| 9 | - fyri at orðið skuldi ganga út, sum Hann hevði sagt: "Eg misti ongan av teimum, ið Tú hevur givið Mær." |
|
| 10 | Símun Pætur - sum hevði svørð - dró tað nú og høgdi til tænara høvuðsprestsins og hevði høgra oyrað av honum; tænarin æt Malkus. |
|
| 11 | Tá segði Jesus við Pætur: "Stikk svørðið í slíðrarnar! Skal Eg ikki drekka kalikin, ið Faðir Mín hevur givið Mær!" |
|
| 12 | Vaktin, herhøvdingin og tænarar Jødanna tóku nú Jesus og bundu Hann. |
|
| 13 | Og teir fóru fyrst til Annas við Honum; hann var verfaðir Kaifas, sum var høvuðsprestur tað árið. |
|
| 14 | - Tað var Kaifas, ið hevði givið Jødunum tey ráð, at tað var gagnligt, at eitt menniskja doyði fyri fólkið. - |
|
| 15 | Símun Pætur og ein annar lærisveinur fylgdu Jesusi. Hesin lærisveinur var kendur við høvuðsprestin, og hann fór við Jesusi inn í garð høvuðsprestsins. |
|
| 16 | Men Pætur stóð uttanfyri við dyrnar. Tá fór hin lærisveinurin - sum kendur var við høvuðsprestin - út og tosaði við hana, sum helt vakt við dyrnar, og fekk Pætur inn. |
|
| 17 | Gentan, ið helt vakt við dyrnar, segði tá við Pætur: "Ert eisini tú ein av lærisveinunum hjá hesum manni?" Hann svaraði: "Nei, tað eri eg ikki!" |
|
| 18 | Men tænararnir og sveinarnir høvdu kynt upp koleld - tí kalt var - og stóðu nú og vermdu seg; eisini Pætur stóð hjá teimum og vermdi seg. |
|
| 19 | Høvuðspresturin spurdi nú Jesus um lærisveinar Hansara og læru Hansara. |
|
| 20 | Jesus svaraði honum: "Eg havi talað opinberliga fyri heiminum; Eg havi altíð lært í sýnagogum og í templinum, har sum allir Jødar koma saman; í loyndum havi Eg einki talað. |
|
| 21 | Hví spyrt tú Meg? Spyr tey, sum hoyrt Meg hava, hvat Eg havi talað til teirra! Tey vita jú, hvat Eg havi sagt." |
|
| 22 | Táið Jesus hetta segði, gav ein av sveinunum, sum hjá stóðu, Honum eitt slag undir vangan og segði: "Svarar Tú høvuðsprestinum so!" |
|
| 23 | Jesus svaraði honum: "Havi Eg talað illa, so prógva, at tað er ónt! Men havi Eg talað rætt, hví slært tú Meg tá!" |
|
| 24 | Annas sendi Hann nú bundnan til Kaifas høvuðsprest. |
|
| 25 | - Men Símun Pætur stóð og vermdi seg. Tá søgdu teir við hann: "Ert eisini tú ein av lærisveinum Hansara?" Hann noktaði tað og segði: "Tað eri eg ikki!" |
|
| 26 | Ein av tænarum høvuðsprestsins, ein skyldmaður hansara, sum Pætur hevði høgt oyrað av, segði: "Sá eg teg ikki í urtagarðinum við Honum!" |
|
| 27 | Tá noktaði Pætur tað aftur - og í tí sama gól hanin. |
|
| 28 | Teir fóru nú við Jesusi frá Kaifasi til borg landshøvdingans; tað var tíðliga um morgunin. Sjálvir fóru teir ikki inn í borgina, fyri at teir skuldu ikki verða óreinir, men kundu eta páskalambið. |
|
| 29 | Pilatus fór tá út til teirra og segði: "Hvørja klagu føra tit móti hesum manni?" |
|
| 30 | Teir svaraðu honum: "Var Hann ikki illgerðarmaður, høvdu vit ikki givið Hann upp til tín!" |
|
| 31 | Tá segði Pilatus við teir: "Takið tit Hann og dømið Hann eftir lóg tykkara!" Jødarnir svaraðu honum: "Vit hava ongan rætt at taka av døgum!" |
|
| 32 | - fyri at orð Jesusar skuldi ganga út, sum Hann segði fyri at vísa, á hvønn hátt Hann skuldi doyggja. |
|
| 33 | Pilatus fór nú inn aftur í borgina, kallaði Jesus fyri seg og segði við Hann: "Ert Tú kongur Jødanna?" |
|
| 34 | Jesus svaraði: "Sigur tú hetta av tær sjálvum, ella hava aðrir sagt tær tað um Meg?" |
|
| 35 | Pilatus svaraði: "Eri eg Jødi! Fólk Títt og høvuðsprestarnir hava givið Teg upp til mín; hvat hevur Tú gjørt?" |
|
| 36 | Jesus svaraði: "Ríki Mítt er ikki av hesum heimi. Var ríki Mítt av hesum heimi, høvdu tænarar Mínir barst fyri, at Eg skuldi ikki verða givin upp til Jødarnar; men nú er ríki Mítt ikki av honum." |
|
| 37 | Tá segði Pilatus við Hann: "So ert Tú tó kongur?" Jesus svaraði: "Tú sigur tað! Eg eri kongur. Til tað eri Eg føddur, og til tað eri Eg komin í heimin, at Eg skal vitna um sannleikan. Hvør tann, sum er av sannleikanum, hoyrir rødd Mína." |
|
| 38 | Pilatus segði við Hann: "Hvat er sannleiki!" Táið hann hetta hevði sagt, fór hann út aftur til Jødarnar og segði við teir: "Eg finni onga skyld hjá Honum! |
|
| 39 | Men tit hava jú tann sið, at eg skal geva tykkum ein leysan á páskum; vilja tit tá, at eg skal geva tykkum kong Jødanna leysan?" |
|
| 40 | Tá róptu tey uppaftur øll og søgdu: "Ikki Hann, nei, Barabbas!" - Og Barabbas var ránsmaður. |
|
|
