| 1 | Orðið, ið kom til Jeremias frá HARRANUM; Hann segði: |
|
| 2 | So sigur HARRIN Gud Ísraels: Skriva upp í bók øll orðini, ið Eg havi talað til tín! |
|
| 3 | Tí dagar koma - sigur HARRIN - táið Eg vendi lagnu fólks Míns, Ísraels og Juda - sigur HARRIN - og lati tey koma aftur til landið, ið Eg gav fedrum teirra, so tey fáa tikið tað í ogn. |
|
| 4 | Hetta eru orðini, ið HARRIN hevur talað um Ísrael og Juda: |
|
| 5 | So sigur HARRIN: Ræðsluróp hava vit hoyrt - ótti er og eingin friður. |
|
| 6 | Spyrjið og vitið, um maður eigur barn! Ella hví síggi Eg hvønn mann við hondunum á lendunum sum kvinnu, ið hevur fingið ilt, og hví eru øll andlit vorðin líkbleik? |
|
| 7 | Vei! Stórur er tann dagur, eingin er sum hann, og neyðartíð er tað Jákupi; tó skal hann verða bjargaður úr henni. |
|
| 8 | Tann dag - sigur HARRIN Gud herskaranna - skal Eg bróta ok hansara sundur og taka tað av hálsi tínum; bondini skal Eg slíta av tær, og fremmandir skulu ikki longur halda teg í trældómi. |
|
| 9 | Nei, tey skulu tæna HARRANUM Gudi sínum og Dávidi, kongi sínum, sum Eg skal reisa teimum upp. |
|
| 10 | Óttast tí ikki, tænari Mín Jákup - sigur HARRIN - og ræðst ikki, Ísrael! Tí Eg skal bjarga tær úr landinum langt burtur og avkomi tínum úr landinum, har tey eru fangar; Jákup skal koma aftur og liva í friði og vera tryggur; eingin skal ræða hann. |
|
| 11 | Tí Eg eri við tær - sigur HARRIN - og Eg skal frelsa teg; Eg skal gera enda á øllum tjóðunum, ið Eg havi spjatt teg millum; bert tær skal Eg ikki gera enda á; Eg skal tykta teg við máta, heilt óstraffaðan skal Eg ikki lata teg verða. |
|
| 12 | Tí so sigur HARRIN: Óbøtandi er skaði tín, ógrøðandi sár títt! |
|
| 13 | Eingin tekur sær av málevni tínum. Grøðing er eingin fyri svull tín; heilsubót, plástur er ikki fyri teg. |
|
| 14 | Allir ástvinir tínir hava gloymt teg, teir spyrja ikki eftir tær; tí Eg havi sligið teg, eins og fíggindi slær, eins og hin grummi tyktar - aftur fyri at misbrot títt var so stórt, og syndir tínar vóru so nógvar. |
|
| 15 | Hví rópar tú um skaða tín, um, at pína tín er óbøtandi? - Aftur fyri at misbrot títt var so stórt, og syndir tínar vóru so nógvar, havi Eg gjørt tær hetta. |
|
| 16 | Tí skulu allir teir, ið eta teg, verða etnir, og allir teir, ið eru fíggindar tínir, verða herleiddir - hvør ein; teir, ið ræna teg, skulu verða rændir, og allar teir, ið taka frá tær, skal Eg gera til rán. |
|
| 17 | Tí Eg skal binda um hjá tær og grøða sár tíni - sigur HARRIN; tey rópa teg jú "hina burtriknu", "Zion, sum eingin spyr eftir." |
|
| 18 | So sigur HARRIN: Eg geri enda á útlegd Jákups tjalda og vísi bústøðum hansara náði; býurin skal verða bygdur á heyggi sínum, og borgin skal standa á rætta staði sínum. |
|
| 19 | Lovsongur skal hoyrast frá teimum, og róp frá glaðum menniskjum; Eg skal gera tey fjølment, tey skulu ikki fækkast; Eg skal veita teimum dýrd, tey skulu ikki verða roknað fyri lítið. |
|
| 20 | Synir hansara skulu vera sum í gomlum døgum; samkoma hansara skal standa føst fyri ásjón Míni, og Eg skal heimsøkja allar teir, ið kúga hann. |
|
| 21 | Hin veldigi hansara skal koma frá honum sjálvum, Harri hansara skal ganga fram úr flokki hansara; Eg skal lata Hann koma nær, og Hann skal stíga fram fyri Meg; tí hvør fer annars at vága lívið og koma Mær nær! - sigur HARRIN. |
|
| 22 | Tit skulu vera fólk Mítt, og Eg skal vera Gud tykkara. |
|
| 23 | Stormur HARRANS, vreiðin, er brostin á, ódnarstormur; hann kemur í hvirlum niður á høvd hinna gudleysu. |
|
| 24 | Brennandi vreiði HARRANS skal ikki hæsa av, fyrrenn Hann hevur útint ta ætlan, Hann hevur í hjartanum - á síðstu døgum fara tit at skilja tað. |
|
|
