| 1 | Orð HARRANS kom til mín; Hann segði: |
|
| 2 | Tú skalt ikki taka tær konu, og tú skalt ikki hava synir og døtur, á hesum staði. |
|
| 3 | Tí so sigur HARRIN um synirnar og døturnar, ið á hesum staði verða fødd, um møðurnar, ið eiga tey, og um fedrarnar, ið fáa tey í hesum landi: |
|
| 4 | Pínafullan deyða skulu tey doyggja; eingin skal gráta um tey, og eingin skal jarða tey; til tøð á markini skulu tey verða, svørð og hungur skulu gera enda á teimum; og lík teirra skulu verða fuglum himmalsins og dýrum jarðarinnar til føði. |
|
| 5 | Tí so sigur HARRIN: Far ikki í sorgarhús, far ikki avstað at harmast, og vís teimum onga samkenslu! Tí Eg havi tikið frið Mín frá hesum fólki - sigur HARRIN - ja, náði og miskunn Mína. |
|
| 6 | Tey skulu doyggja, bæði stór og smá, í hesum landi; ikki skulu tey verða jarðað, og eingin skal harmast um tey ella skera í hold sítt ella raka av sær hárið fyri teirra skuld. |
|
| 7 | Eingin skal bróta breyð til teirra, til at troysta tey í sorgini eftir ein deyðan, og eingin skal geva nøkrum troystarskál at drekka, táið hann hevur mist faðir ella móður. |
|
| 8 | Í veitsluhús skalt tú heldur ikki fara, til at sita og eta og drekka við teimum. |
|
| 9 | Tí so sigur HARRIN Gud herskaranna, Gud Ísraels: Fyri eygum tykkara, og meðan tit liva, lati Eg frøiróp og gleðiróp, mál brúðgóms og mál brúðar, halda uppat á hesum staði. |
|
| 10 | Táið tú nú kunngert hesum fólki øll hesi orð, og tey tá spyrja teg: "Hví hevur HARRIN boðað alla hesa stóru vanlukku yvir okkum? Hvat er misgerð okkara, og hvørja synd hava vit gjørt móti HARRANUM Gudi okkara?" |
|
| 11 | tá skalt tú svara teimum: "Jú, fedrar tykkara vendu Mær bakið - sigur HARRIN - og hildu seg til aðrar gudar og dýrkaðu og tilbóðu teir; Mær vendu teir bakið og hildu ikki lóg Mína! |
|
| 12 | Og tit bera tykkum verri at enn fedrar tykkara, tit, ið øll ganga eftir ónda, harða hjarta tykkara og lurta ikki eftir Mær. |
|
| 13 | Tí skal Eg blaka tykkum út úr hesum landi, burt í land, sum tit ikki hava kent, hvørki tit ella fedrar tykkara, og har skulu tit dag og nátt dýrka aðrar gudar, tí Eg onga náði vil vísa tykkum." |
|
| 14 | Tí skulu dagar koma - sigur HARRIN - táið tey ikki longur skulu siga: "So satt sum HARRIN livir, Hann, ið leiddi Ísraelsmenn út av Egyptalandi - " |
|
| 15 | men: "So satt sum HARRIN livir, Hann, ið leiddi Ísraelsmenn út úr Norðurlandi og úr øllum londunum, hagar Hann hevði rikið teir -." Tí Eg skal flyta tey aftur til land teirra, tað, ið Eg gav fedrum teirra. |
|
| 16 | Eg sendi boð eftir mongum fiskimonnum - sigur HARRIN - og teir skulu fiska tey; síðani sendi Eg boð eftir mongum veiðimonnum, og teir skulu styggja tey burt av hvørjum fjalli og hvørji hædd og úr bergskorunum. |
|
| 17 | Tí eygu Míni eru vend á allar leiðir teirra; tær eru ikki loyndar fyri ásjón Míni, og misbrot teirra er ikki dult fyri eygum Mínum. |
|
| 18 | Fyrst skal Eg nú tvífalt løna teimum aftur misbrot og synd teirra, at tey vanhalgaðu land Mítt við deyðu kroppum viðurstyggiligu avguda sína og fyltu arvalut Mín við andstygdum sínum. |
|
| 19 | HARRI, styrki mín, vernd mín og skjól mítt neyðardagin! Til Tín skulu fólkasløg koma frá endum jarðarinnar og siga: "Einki uttan lygn fingu fedrar okkara í arv, tómar avgudar - eingin teirra er mentur at hjálpa! |
|
| 20 | Skal menniskjað gera sær gudar! - Teir eru jú ikki gudar!" |
|
| 21 | Tí skal Eg nú hesa ferð lata tey kenna - ja, Eg skal lata tey kenna hond Mína og styrki Mína; og tey skulu sanna, at navn Mítt er HARRIN. |
|
|
