1 | Vei hirðunum, sum forkoma fylginum, ið Eg føði, og spjaða tey sundur! - sigur HARRIN. |
|
2 | Tí sigur HARRIN Gud Ísraels so um hirðarnar, ið røkta fólk Mítt: Tit hava spjatt seyð Mín sundur, stygt hann burtur og ikki hugt eftir honum. Men Eg skal heimsøkja tykkum fyri ringa atburð tykkara - sigur HARRIN. |
|
3 | Eg skal sjálvur savna leivdina av seyði Mínum úr øllum londunum, hagar Eg havi rikið hann burtur; Eg skal leiða hann aftur á hansara egna haglendi, og hann skal vera fruktbarur og nørast. |
|
4 | Eg skal seta yvir hann hirðar, ið skulu røkta hann; hann skal ikki óttast longur og ikki ræðast, og eingin skal saknast av honum - sigur HARRIN. |
|
5 | Ja, dagar skulu koma - sigur HARRIN - táið Eg uppveki Dávidi rættvísan kvist; Hann skal stýra sum kongur og fara at við vísdómi og gera rætt og rættvísi í landinum. |
|
6 | Á døgum Hansara skal Juda frelsast, og Ísrael búgva trygt; og hetta er navnið, ið Hann skal verða kallaður við: HARRIN Rættvísi okkara. |
|
7 | Tí skulu dagar koma - sigur HARRIN - táið ikki longur skal verða sagt: "So satt sum HARRIN livir, Hann, ið leiddi Ísraelsmenn út av Egyptalandi - " |
|
8 | men: "So satt sum HARRIN livir, Hann, ið flutti avkom Ísraels húss higar og læt tey koma úr Norðurlandi - " og úr øllum londunum, hagar Eg hevði rikið tey. Og tey skulu búgva í landi sínum. |
|
9 | Um profetarnar. Hjartað er sundursorað í brósti mínum, øll bein míni nøtra; eg eri sum drukkin maður, sum maður, ið vínið hevur fingið vald á - fyri HARRANS skuld og fyri Hansara heilaga orðs skuld. |
|
10 | Tí landið er fult av horkøllum; undir banninum syrgir landið, og haglendið í oyðimørkini er avsviðið; teir eru snarir til tað, ið ónt er, og styrki teirra er órættur. |
|
11 | Tí bæði profetar og prestar eru gudleysir; um tað so er í húsi Mínum, havi Eg funnið óndskap teirra har - sigur HARRIN. |
|
12 | Tí skal leið teirra verða teimum sum hálka í myrkri; teir skulu verða rendir umkoll og falla har; tí Eg lati vanlukku koma yvir teir, árið táið teir verða heimsøktir - sigur HARRIN. |
|
13 | Hjá profetum Samaria havi Eg sæð dárskap; teir profeteraðu í navni Ba’als og leiddu Ísrael, fólk Mítt, av leið. |
|
14 | Men hjá profetum Jerúsalems havi Eg sæð tað, ið ræðuligt er; teir dríva hor og ganga við lygn og styrkja hendur illgerðarmanna, so eingin av teimum vendir við frá óndskapi sínum; teir eru allir vorðnir Mær sum Sodoma, og tey, ið har búgva, sum Gomorra. |
|
15 | Tí sigur HARRIN Gud herskaranna so um profetarnar; Eg gevi teimum malurt at eta og beiskt vatn at drekka; tí frá profetum Jerúsalems hevur gudloysi breitt seg um alt landið. |
|
16 | So sigur HARRIN Gud herskaranna: Lurtið ikki eftir tí, ið profetarnir siga, sum profetera fyri tykkum! Teir dára tykkum bert; sjónir úr sínum egna hjarta bera teir fram, ikki orð av munni HARRANS. |
|
17 | Upp í saman siga teir við tey, sum vanvirða Meg: "HARRIN hevur talað so: Tykkum skal gangast væl!" Og við øll, ið ganga eftir sínum egna harða hjarta, siga teir: "Eingin vanlukka skal koma yvir tykkum!" |
|
18 | Tí hvør av teimum hevur staðið í ráði HARRANS, so hann sá og hoyrdi orð Hansara! Hvør hevur aktað eftir orði Mínum og hoyrt tað! |
|
19 | Stormur HARRANS - vreiði Hansara - gongur út, ódnarstormur; yvir høvd hinna gudleysu stoytist hann niður. |
|
20 | Vreiði HARRANS skal ikki stillast, fyrrenn Hann hevur útint og fullført hugsanir hjarta Síns; á síðstu døgum skulu tit skilja tað heilt. |
|
21 | Eg havi ikki sent profetarnar; tó lupu teir avstað. Eg havi ikki talað til teirra; tó profeteraðu teir. |
|
22 | Og høvdu teir staðið í ráði Mínum, so høvdu teir latið fólk Mítt hoyrt orð Míni og vent teimum aftur av ringu leið teirra og frá óndu verkum teirra. |
|
23 | Eri Eg tá bert Gud nær við - sigur HARRIN - og ikki Gud langt burtur! |
|
24 | Fær nakar fjalt seg á loyniligum støðum, so Eg síggi hann ikki! - sigur HARRIN; er tað ikki Eg, ið fylli Himmal og jørð! - sigur HARRIN. |
|
25 | Eg havi hoyrt, hvat profetarnir siga, sum profetera lygn í navni Mínum og siga: "Eg havi droymt, eg havi droymt!" |
|
26 | Hvussu leingi skal hetta halda á? Hava teir í huga - hesir profetar, ið profetera lygn, og sum bera fram svikið úr sínum egna hjarta - |
|
27 | hugsa teir við dreymum sínum, sum teir siga hvør øðrum frá, at fáa fólk Mítt at gloyma navn Mítt, eins og fedrar teirra fyri Ba’als skuld gloymdu navn Mítt? |
|
28 | Tann profetur, ið hevur dreym - sigi hann frá dreyminum! Men tann, ið hevur orð Mítt - tali hann orð Mítt í sannleika - hvat hevur hálmurin við kornið at gera! - sigur HARRIN. |
|
29 | Er ikki orð Mítt sum eldur - sigur HARRIN - og sum hamari, ið sorar fjøll! |
|
30 | Tí skal Eg - sigur HARRIN - koma yvir profetarnar, ið stjala orð Míni hvør frá øðrum. |
|
31 | Ja, Eg skal - sigur HARRIN - koma yvir profetarnar, ið tala av sær sjálvum og tó siga: "So sigur HARRIN". |
|
32 | Eg skal koma yvir profetarnar, ið kunngera lygidreymar - sigur HARRIN - og sum við at siga frá teimum villa fólk Mítt av leið við lygnum og reypi sínum; Eg havi ikki sent teir og einki boð givið teimum, og einki gagn gera teir hesum fólki - sigur HARRIN. |
|
33 | Um nú hetta fólk ella onkur profetur ella onkur prestur spyr teg: "Hvat er "byrði" HARRANS?" so skalt tú siga teimum, hvat "byrðin" er: [Tit eru byrðin,] og Eg skal blaka tykkum burt! sigur HARRIN. |
|
34 | Og tann profetur, tann prestur og tann av fólkinum, ið sigur: - ""Byrði" HARRANS" - tann mann og hús hansara skal Eg heimsøkja! |
|
35 | Nei, so skulu tit siga, hvør við næsta sín og hvør við bróður sín: "Hvat hevur HARRIN svarað?" "Hvat hevur HARRIN talað?" |
|
36 | Men ""byrði" HARRANS" skal ikki takast uppá tunguna aftur; tí "byrði" hvørs mans skal vera hansara egna orð - við tað at tit hava gjørt rangvørgt orð hins livandi Guds, HARRANS Guds herskaranna, Guds okkara. |
|
37 | So skalt tú siga við profetin: "Hvat hevur HARRIN svarað tær?" "Hvat hevur HARRIN talað?" |
|
38 | Men siga tit: ""Byrði" HARRANS", tá sigur HARRIN so: Aftur fyri at tit siga hetta orðið: ""Byrði" HARRANS", tóat Eg sendi tykkum boð og segði: Tit mugu ikki siga: ""Byrði" HARRANS"! |
|
39 | - ja, so skal Eg so heilt gloyma tykkum og blaka tykkum og býin, ið Eg gav tykkum og fedrum tykkara, burt frá ásjón Míni! |
|
40 | Og Eg skal leggja á tykkum æviga skomm og æviga vanæru, sum aldri skal verða gloymd! |
|
|