|
|
|
|
Nżggja Testamenti
|
Gamla Testamenti
|
| | | Zakarias | | | Kapittul 11 | | | | | 1 | Lat upp portur tķni, Libanon, so eldur fęr oytt sedristrų tķni! |
| | 2 | Vena teg, sypristrę, tķ sedristręiš er falliš, hini prżšiligu trų oydd! Veniš tykkum, eikir Basans, tķ tjśkkasti skógurin liggur feldur! |
| | 3 | Hoyriš, hvussu hiršarnir vena seg, tķ prżši teirra er oytt! Hoyriš, hvussu hinar ungu leyvur brųla, tķ prżši Jordans er oytt! |
| | 4 | So segši HARRIN Gud mķn: "Rųktiš skuršseyšin! |
| | 5 | Teir, iš keypa hann, drepa hann og bųta ikki fyri taš; teir, iš selja hann, siga: "Lovašur veri HARRIN - nś verši eg rķkur!" - Og hiršar hansara spara hann ikki!" |
| | 6 | "Tķ Eg eiri ikki longur teimum, sum ķ landinum bśgva" - sigur HARRIN - "nei, Eg skal geva menniskjuni ķ hendur hvųrs annars og ķ hendur kongs teirra; tey skulu forkoma landinum, og Eg skal ongan frelsa av hondum teirra." |
| | 7 | So rųktaši Eg skuršseyšin, eisini hinar śssaligastu seyširnar, og Eg tók Męr tveir stavir - annan rópti Eg Lķvsęlu, og annan Sameining - og Eg rųktaši seyšin; |
| | 8 | eftir einum mįnaši beindi Eg fyri hinum trimum hiršunum. So leiddist Męr viš seyšin, og honum lķkaši heldur ikki Meg. |
| | 9 | Tį segši Eg: "Eg rųkti tykkum ikki longur! Doyggi nś taš, iš doyggja vil, gangi til grundar taš, iš ganga til grundar vil, og taš, iš eftir er, eti so kjųt hvųr annars!" |
| | 10 | So tók Eg stavin, iš ęt Lķvsęla, breyt hann sundur og gjųrdi soleišis til einkis sįttmįlan, iš Eg hevši gjųrt viš allar tjóšir. |
| | 11 | Sįttmįlin varš so brotin sama dag, og soleišis sannašu hinir śssaligastu seyširnir - teir, iš aktašu eftir Męr - at hetta var orš HARRANS. |
| | 12 | So segši Eg viš teir: "Toknast tykkum so, tį latiš Meg fįa lųn Mķna, men um ikki, so latiš vera!" Teir vigašu Męr tį lųn Mķna, trķati seklar av silvuri. |
| | 13 | Tį segši HARRIN viš Meg: "Kasta leirkerasmišinum taš, hatta ófųra viršiš, teir settu Meg ķ!" Eg tók so teir trķati silvurseklarnar og kastaši leirkerasmišinum teir ķ hśsi HARRANS. |
| | 14 | So breyt Eg sundur hin stavin - Sameining - og gjųrdi soleišis bróšurskapin millum Juda og Ķsrael til einkis. |
| | 15 | Nś segši HARRIN viš Meg "Tak Tęr aftur stav - stavin hjį ringum hirša! |
| | 16 | Tķ Eg lati hirša stķga fram ķ landinum, ein, iš ikki hyggur eftir seyšunum, iš eru um at doyggja, ikki leitar eftir tķ, sum burturvilst er, ikki grųšir taš, sum komiš til skaša er, ikki hugsar um taš, iš heldur sęr uppi, men etur kjųtiš av hinum feitu krķatśrunum og brżtur kleyvarnar av teimum aftrat. |
| | 17 | Vei hinum ringa hirša, iš rżmir frį seyšinum! Svųrš yvir arm hansara og hųgra eyga hansara! Armur hansara skal visna burtur, og hųgra eyga hansara skal verša starblint!" |
| |
|
|
|
|
|
|
